-
101.《佐还山后寄三首》 唐·杜甫
山晚浮云合,归时恐路迷。
涧寒人欲到,村黑鸟应栖。
野客茅茨小,田家树木低。
旧谙疏懒叔,须汝故相携。 -
102.《北邻》 唐·杜甫
明府岂辞满,藏身方告劳。
青钱买野竹,白帻岸江皋。
爱酒晋山简,能诗何水曹。
时来访老疾,步屟到蓬蒿。 -
103.《宴王使君宅题二首》 唐·杜甫
汉主追韩信,苍生起谢安。
吾徒自漂泊,世事各艰难。
逆旅招邀近,他乡思绪宽。
不材甘朽质,高卧岂泥蟠。 -
104.《舂陵行》 唐·元结
军国多所需,切责在有司。
有司临郡县,刑法竞欲施。
供给岂不忧,征敛又可悲。
州小经乱亡,遗人实困疲。 -
105.《与党评事》 唐·元结
自顾无功劳,一岁官再迁。
跼身班次中,常窃愧耻焉。
加以久荒浪,惛愚性颇全。
未知在冠冕,不合无拘牵。 -
106.《游石溪示学者》 唐·元结
小溪在城下,形胜堪赏爱。
尤宜春水满,水石更殊怪。
长山势回合,井邑相萦带。
石林绕舜祠,西南正相对。 -
107.《喻瀼溪乡旧游》 唐·元结
往年在瀼滨,瀼人皆忘情。
今来游瀼乡,瀼人见我惊。
我心与瀼人,岂有辱与荣。
瀼人异其心,应为我冠缨。 -
108.《酬孟武昌苦雪》 唐·元结
积雪闲山路,有人到庭前。
云是孟武昌,令献苦雪篇。
长吟未及终,不觉为凄然。
古之贤达者,与世竟何异。 -
109.《窊尊诗(在道州)》 唐·元结
巉巉小山石,数峰对窊亭。
窊石堪为樽,状类不可名。
巡回数尺间,如见小蓬瀛。
尊中酒初涨,始有岛屿生。 -
110.《酬梁二十宋中所赠兼留别梁少府》 唐·独孤及
少读黄帝书,肯不笑机事。
意犹负深衷,未免名迹累。
厌贫学干禄,欲徇宾王利。
甘为风波人,岂复江海意。 -
111.《送李敖湖南书记》 唐·郎士元
怜君才与阮家同,掌记能资亚相雄。
入楚岂忘看泪竹,泊舟应自爱江枫。
诚知客梦烟波里,肯厌猿鸣夜雨中。
莫信衡湘书不到,年年秋雁过巴东。 -
112.《送安律师》 唐·皇甫冉
出家童子岁,爱此雪山人。
长路经千里,孤云伴一身。
水中应见月,草上岂伤春。
永日空林下,心将何物亲。 -
113.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
114.《听杜山人弹胡笳》 唐·戎昱
绿琴胡笳谁妙弹,山人杜陵名庭兰。
杜君少与山人友,山人没来今已久。
当时海内求知音,嘱付胡笳入君手。 -
115.《听杜山人弹胡笳》 唐·戎昱
绿琴胡笳谁妙弹,山人杜陵名庭兰。
杜君少与山人友,山人没来今已久。
当时海内求知音,嘱付胡笳入君手。 -
116.《酬孟十二新居见寄》 唐·陆长源
大道本夷旷,高情亦冲虚。
因随白云意,偶逐青萝居。
青萝纷蒙密,四序无惨舒。
馀清濯子襟,散彩还吾庐。 -
117.《无题》 唐·卢纶
耻将名利托交亲,只向尊前乐此身。
才大不应成滞客,时危且喜是闲人。
高歌犹爱思归引,醉语惟夸漉酒巾。
□□□□□□□,岂能偏遣老风尘。 -
118.《秋中过独孤郊居(即公主子)》 唐·卢纶
开园过水到郊居,共引家童拾野蔬。
高树夕阳连古巷,菊花梨叶满荒渠。
秋山近处行过寺,夜雨寒时起读书。
帝里诸亲别来久,岂知王粲爱樵渔。 -
119.《赋得花发上林》 唐·王储
东陆和风至,先开上苑花。
秾枝藏宿鸟,香蕊拂行车。
散白怜晴日,舒红爱晚霞。
桃间留御马,梅处入胡笳。
城郭连增媚,楼台映转华。
岂同幽谷草,春至发犹赊。 -
120.《杂曲》 唐·李益
妾本蚕家女,不识贵门仪。
藁砧持玉斧,交结五陵儿。
十日或一见,九日在路岐。
人生此夫婿,富贵欲何为。