-
1.《怀西峰隐者》 唐·周贺
灌木藏岑色,天寒望即愁。
高斋何日去,远瀑入城流。
腊近溪书绝,灯残夜雪稠。
迩来相忆处,枕上苦吟休。 -
2.《偈颂四十一首》 宋·释慧晖
花落秦川流水香,雨清荷玉妙珠藏。
只么堂堂消息子,见来一点不相当。
静夜钟声楼上冷,残春岑色付红阳。
好是满堂孤峻处,不知人世见金章。 -
3.《送僧之姑苏》 宋·林逋
被请阊门寺,扁舟积水遥。
几程冲腊雪,一饭泊村桥。
岑色晴空映,檀烟远吹飘。
公台悉余镇,讲罢即相招。 -
4.《泛江送魏十八仓曹还京,因寄岑中允参、范郎中季明》 唐·杜甫
迟日深春水,轻舟送别筵。
帝乡愁绪外,春色泪痕边。
见酒须相忆,将诗莫浪传。
若逢岑与范,为报各衰年。 -
5.《寄岑嘉州(州据蜀江外)》 唐·杜甫
不见故人十年馀,不道故人无素书。
愿逢颜色关塞远,岂意出守江城居。
外江三峡且相接,斗酒新诗终日疏。 -
6.《武源行赠丘卿岑》 唐·皎然
昔年群盗阻江东,吴山动摇楚泽空。
齐人亦戴蜂虿毒,美稷化为荆棘丛。
汹汹四顾多窟穴,浮云白波名不同。 -
7.《溪东岑望天都山》 唐·朱景玄
目望浮山丘,梯云上东岑。
群峰争入冥,巉巉生太阴。
昔贤此升仙,结构穷耸深。
未晓日先照,当昼色半沉。 -
8.《念奴娇(丙申十二月六日赏梅,闻岑守得祠、下政将赴代归有日喜见于辞)》 宋·管鉴
寒梢冰破,问何人远寄、江南春色。
似是天怜为客久,报我春归消息。
茅舍疏篱,故园开处,两岁关山隔。
天涯重见,向人风味如昔。 -
9.《岑公洞》 宋·赵希混
自有烟霞护石扉,更深晓色近清晖。
岩前老桧吟风处,似请仙翁化鹤归。 -
10.《次天字韵答岑岩起》 宋·苏轼
一声清跸雾开天,百辟心庄岂貌虔。
回顾惊君珠玉侧,同升愧我粃糠前。
裴回月色留坛影,缥缈松香泛蜡烟。
(近制,以椽烛松明易糁盆。
)莫叹郎潜生白发,圣朝求旧鄙鸢肩。 -
11.《云岑》 宋·姜特立
云岑抱秋阴,水木起夜色。
原野渐萧条,田禾卷阡陌。 -
12.《云岑》 宋·姜特立
云岑抱秋阴,水木起夜色。
原野渐萧条,田禾卷阡陌。 -
13.《山中夜起月色皎然》 宋·黎廷瑞
倦寐不知夜,开门风露深。
明河挂屋角,月出东山岑。
双犊卧啮草,满地梧桐阴。
蔌蔌堕落叶,翻翻动栖禽。
浮生谅余几,两鬓黄尘侵。
偶此值清赏,泠然得初心。
幽隐良足尚,吾盟在云林。 -
14.《赋得白日半西山》 唐·李世民
红轮不暂驻,乌飞岂复停。
岑霞渐渐落,溪阴寸寸生。
藿叶随光转,葵心逐照倾。
晚烟含树色,栖鸟杂流声。 -
15.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
16.《浈阳峡》 唐·张九龄
行舟傍越岑,窈窕越溪深。
水暗先秋冷,山晴当昼阴。
重林间五色,对壁耸千寻。
惜此生遐远,谁知造化心。 -
17.《夜饮东亭》 唐·宋之问
春泉鸣大壑,皓月吐层岑。
岑壑景色佳,慰我远游心。
暗芳足幽气,惊栖多众音。
高兴南山曲,长谣横素琴。 -
18.《夏日游山家同夏少府》 唐·骆宾王
返照下层岑,物外狎招寻。
兰径薰幽珮,槐庭落暗金。
谷静风声彻,山空月色深。
一遣樊笼累,唯馀松桂心。 -
19.《孤松篇》 唐·刘希夷
蚕月桑叶青,莺时柳花白。
澹艳烟雨姿,敷芬阳春陌。
如何秋风起,零落从此始。
独有南涧松,不叹东流水。 -
20.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。