-
1.《过章秀才洛阳客舍》 唐·姚伦
达人心自适,旅舍当闲居。
不出来时径,重看读了书。
晚山岚色近,斜日树阴疏。
尽是忘言客,听君诵子虚。 -
2.《同赵校书题普救寺》 唐·杨巨源
东门高处天,一望几悠然。
白浪过城下,青山满寺前。
尘光分驿道,岚色到人烟。
气象须文字,逢君大雅篇。 -
3.《奉酬侍中夏中雨后游城南庄见示八韵》 唐·白居易
岛树间林峦,云收雨气残。
四山岚色重,五月水声寒。
老鹤两三只,新篁千万竿。
化成天竺寺,移得子陵滩。 -
4.《贡院楼北新栽小松》 唐·白行简
华省春霜曙,楼阴植小松。
移根依厚地,委质别危峰。
北户知犹远,东堂幸见容。
心坚终待鹤,枝嫩未成龙。
夜影看仍薄,朝岚色渐浓。
山苗不可荫,孤直俟秦封。 -
5.《比闻龙门敬善寺有红桂树独秀伊川尝于江南…赠陈侍御》 唐·李德裕
昔闻红桂枝,独秀龙门侧。
越叟遗数株,周人未尝识。
平生爱此树,攀玩无由得。
君子知我心,因之为羽翼。 -
6.《秋暮山中怀李端公益》 唐·鲍溶
旧事与日远,秋花仍旧香。
前年绣衣客,此节过此堂。
侍臣不自高,笑脱绣衣裳。
眠云有馀态,入鸟不乱行。 -
7.《金州书事寄山中旧友》 唐·姚合
安康虽好郡,刺史是憨翁。
买酒终朝饮,吟诗一室空。
自知为政拙,众亦觉心公。
亲事星河在,忧人骨肉同。 -
8.《登霍山驿楼》 唐·李商隐
庙列前峰迥,楼开四望穷。
岭鼷岚色外,陂雁夕阳中。
弱柳千条露,衰荷一面风。
壶关有狂孽,速继老生功。 -
9.《奉和袭美茶具十咏·茶瓯》 唐·陆龟蒙
昔人谢塸埞,徒为妍词饰。
岂如珪璧姿,又有烟岚色。
光参筠席上,韵雅金罍侧。
直使于阗君,从来未尝识。 -
10.《题王氏山居》 唐·李咸用
檐有烟岚色,地多松竹风。
自言离乱后,不到鼓鼙中。
径柳拂云绿,山樱带雪红。
南边青嶂下,时见采芝翁。