-
161.《榆溪道上》 唐·欧阳玭
初日在斜溪,山云片片低。
乡愁梦里失,马色望中迷。
涧底凄泉气,岩前遍绿荑。
非关秦塞去,无事候晨鸡。 -
162.《幽轩》 唐·欧阳玭
幽轩斜映山,空涧复潺潺。
重叠岩峦趣,遥来窗户间。
桃花飘岫幌,燕子语松关。
衣桁侵池翠,阶痕露藓斑。
临风清瑟奏,对客白云闲。
眷恋青春色,含毫俯碧湾。 -
163.《写怀》 唐·许棠
汩没与辛勤,全钟在此身。
半生为下客,终老托何人。
两鬓关中改,千岩海上春。
青云知有路,自是致无因。 -
164.《太湖诗·明月湾》 唐·皮日休
晓景澹无际,孤舟恣回环。
试问最幽处,号为明月湾。
半岩翡翠巢,望见不可攀。
柳弱下丝网,藤深垂花鬘. -
165.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
166.《题报恩寺上方》 唐·方干
来来先上上方看,眼界无穷世界宽。
岩溜喷空晴似雨,林萝碍日夏多寒。
众山迢递皆相叠,一路高低不记盘。
清峭关心惜归去,他时梦到亦难判。 -
167.《题应天寺上方兼呈谦上人》 唐·方干
中天坐卧见人寰,峭石垂藤不易攀。
晴卷风雷归故壑,夜和猿鸟锁寒山。
势横绿野苍茫外,影落平湖潋滟间。
师在西岩最高处,路寻之字见禅关。 -
168.《定远楼》 唐·罗隐
前年上将定妖氛,曾筑岩城驻大军。
近日关防虽弛柝,旧时栏槛尚侵云。
蛮兵绩盛人皆伏,坐石名高世共闻。
唯恐乱来良吏少,不知谁解叙功勋。 -
169.《途中春》 唐·杜荀鹤
年光身事旋成空,毕竟何门遇至公。
人世鹤归双鬓上,客程蛇绕乱山中。
牧童向日眠春草,渔父隈岩避晚风。
一醉未醒花又落,故乡回首楚关东。 -
170.《雨霁晚眺(庚子年冬大驾幸蜀后作)》 唐·韦庄
入谷路萦纡,岩巅日欲晡。
岭云寒扫盖,溪雪冻黏须。
卧草跧如兔,听冰怯似狐。
仍闻关外火,昨夜彻皇都。 -
171.《山中》 唐·曹松
要路豪家非往还,岩门先有不曾关。
众心惟恐地无剩,吾意亦忧天惜闲。
白练曳泉窗下石,绛罗垂果枕前山。
樵夫岂解营生业,贵欲自安麋鹿间。 -
172.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
173.《和韩昭从驾过白卫岭》 唐·王仁裕
龙旆飘飖指极边,到时犹更二三千。
登高晓蹋巉岩石,冒冷朝冲断续烟。
自学汉皇开土宇,不同周穆好神仙。
秦民莫遣无恩及,大散关东别有天。 -
174.《游子吟》 唐·陈陶
栖乌喜林曙,惊蓬伤岁阑。
关河三尺雪,何处是天山。
朔风无重衣,仆马饥且寒。
惨戚别妻子,迟回出门难。 -
175.《宿山寺》 唐·孟贯
溪山尽日行,方听远钟声。
入院逢僧定,登楼见月生。
露垂群木润,泉落一岩清。
此景关吾事,通宵寐不成。 -
176.《晚望(一作夕次华阴北亭)》 唐·林琨
清晨孤亭里,极目对前岑。
远与天水合,长霞生夕林。
苍然平楚意,杳霭半秋阴。
落日川上尽,关城云外深。
方予事岩壑,及此欲抽簪。
诗就蓬山道,还兹契宿心。 -
177.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。 -
178.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
179.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
180.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。