-
181.《寒食雨中,同舍约游天竺,得十六绝句呈陆务》 宋·杨万里
禅房寂寂水潺潺,涧草岩花点缀间。
忽有仙禽发奇响,频伽来自补陀山。 -
182.《晚步南溪弄水》 宋·杨万里
吾庐在南溪,溪北北山半。
山空谁肯邻,影静鹤为伴。
万松当篱落,千岩上几案。
花草岂厌多,不多亦堪翫。 -
183.《孙彦古画风雨山水歌》 宋·张耒
山深岩高石壁青,白日忽变天晦冥。
黑风驱云走不停,惊电疾雨来如倾。
山前雨点大如手,山下水涌危槎横。
崩崖古树老有灵,吼怒直与风云争。 -
184.《衡山》 宋·黄庭坚
万丈融峰插紫霄,路当穷处架仙桥。
上观碧落星辰近,下视红尘世界遥。
螺簇山低青点点,线拖远水白迢迢。
当门老桧枝难长,绝顶寒松叶不雕,才到秋初霜已降,每逢春尽雪方消。 -
185.《寄昱东明》 元·王冕
浮清阁上山如簇,浮清阁下泉如玉。
浮清主人瘦如竹,襟怀卓荦无点俗。
相逢一笑不话禅,自道住山三十年。
石杯酌茗搜我枯,石床扫苔留我眠。 -
186.《喜雨歌赠姚炼师》 元·王冕
今年大旱值丙子,赤土不止一万里。
米珠薪桂水如汞,天下苍生半游鬼。
南山北山云不生,白田如纸无人耕。
吾生政坐沟壑叹,况有狼虎白日行。 -
187.《题画梅》 元·王冕
君不见汉家功臣上麒麟,气貌岂是寻常人?又不见唐家诸将图凌烟,长剑大羽联貂蝉。
龙章终匪尘状,虎头乃是封侯相。
我生山野无能为,学剑学书空放荡。
老来晦迹岩穴居,梦寐未形安可模?昨天冷飚动髭须,拄杖下山闻鹧鸪。 -
188.《自岐江山行至平陆驿五言二十四韵》 宋·欧阳修
岐江望平陆,百里千余岭。
萧条断烟火,莽苍无人境。
峰峦互前後,南北失壬丙。
天秋云愈高,木落岁方冷。 -
189.《和徐生假山》 宋·欧阳修
匠智无遗巧,天形极幽探。
谓我爱山者,为山列前檐。
颓垣不数尺,万嶮由心潜。
或开如断裂,或吐似谺谽。 -
190.《鹤联句》 宋·欧阳修
上霄降灵气,锺此千年禽。
幽闲靖节性,孤高伯夷心。
颉频紫霄垠,飘颻沧浪浔。
岳湛有仙姿,钧韶无俗音。 -
191.《鹤联句》 宋·范仲淹
上霄降灵气,锺此千年禽。
幽间靖节性,孤高伯夷心。
颉颃紫霄垠,飘飘沧浪浔。
岳湛有仙姿,钧韶无俗音。 -
192.《赋石昌言家五题其二白石寒树屏》 宋·梅尧臣
名画不复生,古魂埋地底。
技能无所发,骋巧崭岩里。
纤纤扫苍林,坡岸分迤逦。
近可笔发窥,远若风霾起。 -
193.《欧阳永叔寄琅琊山李阳冰篆十八字并永叔诗一》 宋·梅尧臣
我坐许昌尘土中,山翠泉声违眼耳。
公虽被谪守滁阳,日少郡事穷山水。
东南有风西北来,忽得书诗连数纸。
并寄阳冰古篆字,字形矫矫龙蛇起。 -
194.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
一砚常摩拊,宁容点涴痕。
洗教残墨去,乞与小鱼吞。
岩石微尘浣,洼泉寸鬣翻。
安知马肝紫,姑爱麝胶浑。
体制该秦篆,飞腾慕禹门。
校人勿烹汝,腹有素书存。 -
195.《再和五首》 宋·刘克庄
杖屦暇时常检点,细分枝干数株椿。
试呼童子调霜弄,绝胜奴兵擂晓逄。
色映岩松寒引鹤,根连园杞夜闻厖。
社中作者铦锋颖,甘树降旛束短杠。 -
196.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
197.《何德器寄道州怪石》 宋·曾几
一去舂陵郡,天星几度回。
身今镜湖住,山自道州来。
指点双岩出,摩挲一笑开。
是谁营致此,石友似陈雷。 -
198.《挽陈丞相》 宋·曾几
身已栖岩壑,公初冠庙堂。
奉祠方德庇,次对复恩光。
政尔为舟楫,如何坏栋梁。
绋讴争点笔,衰谢独难忘。 -
199.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
200.《山路晓行》 宋·陈与义
两崖夹晓月,万壑分秋风。
今朝定何朝,孤赏莫与同。
石路抱岩转,云气青濛濛。
篮舆拂露枝,乱点惊仆童。