-
261.《林高士隐居》 宋·黄庚
家住西湖深更深,古松隐裹礼茅君。
白猿攀树藤花落,点破岩前一地云。 -
262.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
冷水点沸锅,舌头不出口。
可惜老岩头,慈悲成过咎。 -
263.《偈颂十首》 宋·释如净
一言相契即住,笑面花开玉树。
诸方恁麽点头,瑞岩划地恶辣。
咦,拳头无私绝后看,瞿昙顶上活鱍鱍。 -
264.《贺天童灭公和尚》 宋·释绍昙
老饕八十再生牙,烂嚼虚空吐出滓。
点缀玲珑岩下草,枝枝叶叶是昙花。 -
265.《竹窗》 宋·释绍昙
密叶节金点碧沙,月和梅影冷移来。
香岩瓦砾徒抛掷,门锁重阴击不开。 -
266.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
澗月之孤,岩松之癯。
秋生眉目,霜侵发须。
诸法之相了空寂,妙存之性非有无。
一尘飞巨海,片雪点红炉。
应事头头俱出碍,自然妙触解回途。 -
267.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
石上足蟠,人间念乾。
秋生眼角,喜入眉端。
丘壑之身心磈磊,丛林之肝胆衰残。
澗月依稀,夜霜濯磨而气韵清白;岩松偃蹇, -
268.《颂古一百则》 宋·释正觉
照彻离微造化根,纷纭出没见其门。
游神劫外问何有,著眼身前知妙存。
虎啸萧萧岩吹作,龙吟冉冉洞云昏。
南泉点破时人梦,要识堂堂补处尊。 -
269.《送平禅人归鄂渚》 宋·释正觉
浮舟春水作归征,家有良田可饭羹。
久客回翔云一点,旧巢卧看月三更。
人猜我住尖头屋,尔去谁扶折脚铛。
为问岩头穷鬼子,当时何似此时生。 -
270.《常牧溪猿图》 宋·释智愚
霜堕群林空,一啸千岩静。
耿耿殊有情,劳生发深省。
抱子攀危条,清兴在高远。
一点钟爱心,业风吹不断。 -
271.《送僧》 宋·释重顯
岩泉高锁黄金宅,衲卷秋云古标格。
离歌谁赠欲行人,遍界同为一宿客。
春色依依日杲杲,南北东西好看好。
闹市拶笑娇尸迦,草头青点俱胝老。
呵呵呵,人间天上不知他。
粝竭节有顶门眼,归去清风拂薜萝。 -
272.《寄白云长老》 宋·释重顯
八紘云静明寥泬,夜永松堂对寒月。
调残片叶坠虚庭,冷寂何人立深雪。
因忆钱唐郜禅者,十载岩栖曾未下。
分飞谁谓绝相同,远念冥冥欲奚写。 -
273.《送诸方化主》 宋·释重顯
空岩暖律回,极目望还普。
数点方外云,几处人间雨。
寥寥沧海月,依依少林祖。
去必示劳生,清风立千古。 -
274.《山行逢勤禅德》 宋·释重顯
乳岩秋日无他作,策杖层层止寥廓。
四顾有谁分野情,一点彤云起深壑。
藓石迟迟略轻踞,逢箇衲僧忽骤步。
频唤回头不肯回,及至回兮眉卓竖。
阿喇喇,千里万里横该抹。 -
275.《梅花石吟》 宋·舒岳祥
梅花树下梅花石,花作玉玉妆石铁色。
黄筌粉本花光枝,风吹数片尤奇特。
何年处士横斜句,影落寒溪印苔碛。
又疑飞自罗浮来,花仟谪堕投苍璧。 -
276.《铁笛亭》 宋·孙应时
铁笛空山巅,悲裂苍岩破。
惊起山中人,指点飞仵过。 -
277.《仟上人举进士过三十不第诗日男儿三十未有立》 宋·王洋
春风只解吹克花,灵根古木无生芽。
玲珑拳石出万样,碧峰千仞藏烟霞。
世间百事总如此,偶然感慨还兴嗟。
上人本是龙门客,少小辞家来射策。 -
278.《黄山》 宋·杨公远
古今墨客兼骚客,推许黄山甲众山。
三十六峰层汉外,百千万岫乱云间。
炼丹帝往名长在,捣药仙归臼已閒。
叶落花开人寂寂,雄鸣雌和鸟关关。 -
279.《既游东山乘月登舟至曹娥江》 宋·喻良能
虞江波上一帆风,天水澄明夜色空。
古体诗成岩影里,新醅酒酌月明中。
吚哑两桨止还作,欸乃数声西复东。
尘滓此时无一点,恍疑身在水晶宫。 -
280.《次韵叶省干重九楼上言怀》 宋·喻良能
水落鱼龙已退藏,小楼萧爽裌衣凉。
山云雨过无穷态,岩桂风来不断香。
已分文章成白豕,拟将富贵等黄粱。
嵇康潦倒浑无取,岂复眉开一点黄。