-
281.《再游福溪岩赠主僧》 宋·陈造
山路细萦蛇,欹危讶泛槎。
幽人肯假榻,倦客似还家。
柏径初轩豁,筠窗更静嘉。
饥肠如作苦,斋鼓恰停挝。 -
282.《卢岩》 宋·李廌
徵君邈已远,旧隐锁云扃。
欲知敬遗德,岩以姓为名。
永言配此山,千岁为德星。
虽无猿鹤在,空余泉石清。 -
283.《汝华岩》 宋·李廌
道人居此岩,诵经岁云久。
鬼神夜护持,空岩击刁斗。
吁嗟已成尘,藤萝穿石牖。 -
284.《宣和壬寅十月余游江南二士一日道同月岩方崇》 宋·郑刚中
石漏遥空一片天,月岩之号古相传。
孤轮高洁谁为比,老树婆娑亦宛然。
山碍不容千晨见,崖侵常蚀二分偏。
故知伪物谁叨时,终竟天教不十全。 -
285.《五石·水月岩》 宋·李弥逊
明泉落岩隈,满月挂山额。
疏星淡月汉,下与水光白。
了然心境空,炯炯照琼宅。
鸿鸣夜更清,欲卧已终夕。 -
286.《岩巃寺》 宋·李弥逊
披榛得深径,漾楫过阴壑。
岩开双牖户,石立四壁落。
斓斑旁累丸,空洞中悬橐。
谁於昆仑腹,施此混沌鉴。
潜称蛟鼋宫,炊搆佛祖阁,世无探穴公,造化终冥漠。 -
287.《黄杨岩》 宋·邓肃
石壁巉岩惊鬼划,异草幽花锁春色。
群山迤逦不能高,突兀独磨霄汉碧。
芒鞋千尺上崔嵬,手摘星辰脚底雷。
拨破烟云得洞户,醉眼恐是天门开。 -
288.《过黄杨岩》 宋·邓肃
朔风夜号空,于喁几枝木。
深山自春色,芳草不凋绿。
朋来得佳游,招提藏翠麓。
新酒赤如丹,竹萌肥胜肉。 -
289.《云岩》 宋·冯时行
枞阳之阳羌庐峰,千岩万壑云蒙蒙。
仙人往往游其中,安期羡门乔与松。
天或使之为扃封,咫尺象外不可通。
我昔杖履秋将穷,洞宫萧森还遽匆。 -
290.《瑞岩仰老见和复酬前韵七首》 宋·曹勋
生死之徒六与七,可救群生可愈疾。
心如秋月碧潭空,深闭岩扉方表悉。 -
291.《题卫太尉岩集图》 宋·曹勋
卫公雅志安林泉,禀生似无尘土缘。
英标孤映出群鹤,姿仪密际三界仙。
居临山麓绝焕丽,楚楚松竹相后先。
幽岩嵌空截绿玉,嘉木荫映摇苍烟。 -
292.《和叔夏十绝一宿云峰寺二到韩公庄三饭草衣岩》 宋·胡寅
谑浪澜翻间底诃,绝胜歌贯舞婆娑。
解颐为听谈诗妙,脱腕空传草檄多。 -
293.《题人州砻岩》 宋·胡寅
盖山限华夷,夷水不得出。
涧壑相奋撞,竟朽此山骨。
想其初洞达,借势有神物。
臂开青石壁,黤黮乌龙窟。 -
294.《和陶读山海经十三首韵送机简堂自景星岩再住》 宋·吴芾
师心如死灰,形亦如槁木。
胡为衲子归,以响答空谷。
顾我尘垢身,拟向禅河浴。
更愿张佛灯,为我代明烛。 -
295.《和陶读山海经十三首韵送机简堂自景星岩再住》 宋·吴芾
古无住持事,但只传法旨。
有能悟色空,便可超生死。
庸僧昧本原,岂识西归履。
买帖会禅床,佛法将何恃。 -
296.《和许守岩桂》 宋·吴芾
桂华灿秋杪,造物气所钟。
清香遍十里,不与凡卉同。
使君雅好客,携酒临芳丛。
被花恼不彻,一笑高堂烘。 -
297.《游月岩》 宋·吴芾
仙人蜕骨几何年,姓氏于今秘不传。
石壁苍崖无处问,空余洞府尚依然。 -
298.《次韵慈奥寂照院僧石岩花》 宋·史浩
谿山朔雪销篱落,始闻花信惊梅萼。
韶华一瞬掉头去,满眼园林成翠幄。
谁知幽谷犹藏春,万蔕千跗意态新。
霞光分彩气欲热,露浥燕脂色未匀。 -
299.《游铜梁县云岩》 宋·李石
我来云岩夏初吉,岩洞向晚开新蟾。
晴空飘飘雨花坐,护此燕几垂飞檐。
老僧闭门一榻外,但有瓶钵云炎奁。
人间日车手可热,道上火繖官争炎。 -
300.《仙岩登览》 宋·李洪
造物蕴神巧,轩豁露真趣。
嵌空划仙掌,罅拆喷石乳。
半壁垂鲛绡,晴天洒飞雨。
扪萝不知疲,酷爱岩石古。