-
121.《融州老君洞敕赐真仙岩之图》 宋·杜应然
古号黔南今号融,真仙第一胜高嵩。
仙关标榜门增丽,圣像威灵民名崇。
帝赐御书藏宝阁,天生石像老仙翁。
瓶炉罗列非雕琢,幢盖周围夺巧工。 -
122.《五峰岩》 宋·傅伯成
山中亦何有,烟云扶层梯。
叠石抚空罅,洞水涵清漪。 -
123.《游灵岩》 宋·富言
闻说灵岩境最幽,乘闲舣棹共追游。
飞泉翠滴半空雨,古树阴连万壑秋。
缥缈香烟笼梵榻,嵯峨山势枕江流。
登临眺望关河远,惹起乡思恋国愁。 -
124.《留宿灵岩》 宋·高景山
雪霁寒威峻,山空晚色新。
我来何所羡,一夕暂閒身。
法鼓震虚空。
灵岩绍祖风。
老僧禅定后,龙虎自相逢。 -
125.《中旬休日呈岩老》 宋·巩丰
近见东郊出土牛,烧灯已过又旬休。
酸风鳞面慵开眼,细雨毛空怯上楼。
百岁光阴真蚁穴,一年寒燠未鸿沟。
偷闲文字聊遮眼,勋业悠悠且掉头。 -
126.《阳华岩》 宋·桂如虎
天作高山势已空,地开岩窦巧玲珑。
卷成璆屋垂琼佩,擘破苍崖漱玉虹。
云气拥时来座上,尘埃飞不到亭中。
品题自有元郎句,我辈聊书一笑同。 -
127.《岩下观瀑旦晚异状子文有诗辄次其韵》 宋·何麒
瀑色清明气犹雄,非烟非云非白虹。
兜罗绵光秀罘罳,瑠璃□影摇帘栊。
风吹银潢渍苍壁,日照玉柱惊青空。
谁言物象要有尽,我觉端倪殊不穷。
思涌回翔掀舞时,句在缥缈空蒙中。
更将七字写亭午,倚天长剑拖芒锋。 -
128.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。 -
129.《玉岩忘归》 宋·胡榘
穹岩如屋耸翚飞,竹树参差一径微。
凌绝空虚真出世,徘徊朝夕竟忘归。 -
130.《游玉岩即事》 宋·胡榘
谁穿石窦彻瑶空,绝胜吾儒一亩宫。
纵使风云来蔽塞,此心原自与天通。 -
131.《题三岩》 宋·黄登
飘然投绂卧云林,一片平生铁石心。
不是遗文能动我,谁令吊古便沾襟。
身同逝水几寒暑,名在空山无古今。
仰止高风琴床下,还教三叹薄朝簪。 -
132.《龙树岩》 宋·黄非熊
碧岩孤立啸□峰,高状藤萝十里松。
三面石山横叠嶂,一株松树倒蟠龙。
风雷聒地涛声烈,日月摩空翠景重。
凭仗高僧好珍重,看他雷雨化灵踪。 -
133.《听泉岩》 宋·黄非熊
万濑澄空天地秋,清音不断下悠悠。
山前一片月留影,石上几番僧白头。
未必素琴方理性,何须芳草始忘忧。
堪嗤朝市区区者,祗听笙歌醉则休。 -
134.《题道岩二十韵》 宋·黄诰
道士元周其姓胡,朝来遗我仙岩图。
一堆盘石东西向,凿破混沌中心虚。
欲知地面深且广,架屋百楹端有余。
天池高下相灌溉,四柱卓立擎香炉。 -
135.《月帔岩》 宋·黄甲
仙翁骑鹤上青冥,月帔空留松桂林。
遮断世尘无点污,横拖一抹翠烟深。 -
136.《予丙子辛已两游解空寺已亥秋又至思上人徙旧》 宋·黄敏求
两扣云关记昔曾,重来诗眼倍晶明。
路移岩石中间入,人在洞天深处行。
玉盎虚明添翠色,霜钟清冽带秋声。
与君小摘涪翁句,留得青山不朽名。 -
137.《题真仙岩》 宋·贾遵祖
翰林以谪流夜郎,我亦何为涉此境。
生平山水债未了,宦游直度桂州岭。
牂牁江绕古融城,拂拭冠缨照清影。
举头忽见真仙岩,盘空攫拿势驰骋。 -
138.《赠儒僧空谷二首》 宋·江立信
当今天子尊儒宿,何事幽人在空谷。
子衿不复恋黉宫,禅衲惟其老岩屋。
菜根脱粟供其餮,野鹤孤猿为之侣。
衣冠当代多英贤,羽翮皆欲摩苍天。 -
139.《奉送白岩相公扈跸凯旋三十韵》 明·蒋山卿
帝室何多故,亲藩自取亡。
从教赐几杖,讵意缺锜斨。
氛祲霾彭蠡,妖星孛豫章。
官寮甘就戮,郡县泣罹殃。 -
140.《题灵岩寺》 宋·孔舜思
忽从平地出尘笼,亲到诸天释梵宫。
却悟冗宫长役物,争如大士日谈空。
山横青壁千层合,泉迸丹崖一线通。
幽鸟静啼人外境,疏钟不堕世间风。
目无可欲猿猱伏,心绝微尘冰鉴融。
自恨无缘陪宴坐,它生愿效种松翁。