-
21.《岩下观瀑旦晚异状子文有诗辄次其韵》 宋·何麒
瀑色清明气犹雄,非烟非云非白虹。
兜罗绵光秀罘罳,瑠璃□影摇帘栊。
风吹银潢渍苍壁,日照玉柱惊青空。
谁言物象要有尽,我觉端倪殊不穷。
思涌回翔掀舞时,句在缥缈空蒙中。
更将七字写亭午,倚天长剑拖芒锋。 -
22.《题南园》 宋·梅挚
长洲茂苑占幽奇,岩榭珍台入翠微。
园李露浓三色秀,径桃烟暖一香飞。
月临夕树乌频绕,风揭珠帘燕未归。
弭盖暂欢成结恋,斜阳凭栏独依依。 -
23.《潜邸恭和御制净明院梅岩诗》 宋·宋孝宗
秀色环亭拥霁霞,修筠冰艳数枝斜。
东君欲奉天颜喜,故遣融和放早花。 -
24.《题秀岩》 宋·涂槱
何代神仙碧玉宫,攀缘直上与天通。
拓开四壁层梯峻,幻出千形五色融。
后拥关遮山作卫,左嘘右吸水成弓。
咨诹我欲呼猿鹤,一笑今谁此兴同。 -
25.《季秀轩诗》 明·王廷圭
独怜栖隐处,晴色与春兼。
山远青当牖,苔交翠入帘。
移云岩树合,过雨涧泉添。
何日携琴到,清吟兴不厌。 -
26.《游灵岩山寺》 宋·晁说之
昔爱屏作山,今爱山作屏。
还曲不可数,两目徒荧荧。
须臾背负巘,恍惝面对陉。
屯聚阵脚马,罗列仙女軿。 -
27.《谢韩秀才送松栽四首》 宋·冯时行
郁葱待得覆岩峦,爱护关心岂一端。
已恐旱乾支水绕,更防牛马倩人看。
何当倚杖听萧瑟,便欲从渠号懒残。
物色最宜清净观,列仙癯瘦不言寒。 -
28.《谢韩秀才送松栽四首》 宋·冯时行
餐松食柏老岩峦,药饵从今可问端。
发白颜苍无复惧,骨青髓绿后来看。
色随春焙茶烟碧,凉入晨烹灶火残。
自是本来山泽相,故烦天遣伴凄寒。 -
29.《买舟至九里松游三天竺》 宋·喻良能
解维凌皱玉,辍棹理孤筇。
游遍三天竺,行穷九里松。
泉声依石细,山色共秋浓。
佳处吾能识,幽岩倚秀峰。 -
30.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
31.《过小孤山大孤山》 宋·陆游
八月一日,过烽火矶。
南朝自武昌至京口,列置烽燧,此山当是其一也。
自舟中望山,突兀而已。
及抛江过其下,嵌岩窦穴,怪奇万状,色泽莹润,亦与它石迥异。 -
32.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
33.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
34.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
35.《石经山》 明·姚道衍
峨峨石经山,莲峰吐金碧。
秀气钟太题,胜概拟西域。
竺坟五千卷,华言百师译。
琬公惧变灭,铁笔苍苍石。 -
36.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
37.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
38.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
39.《谒岱祠即事》 宋·晁补之
泽南三百里,极望横天云。
云端色凝黛,谛视初可分。
峥嵘介丘像,澒洞元气屯。
顷刻有变化,惨澹殊明昏。 -
40.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。