-
1.《南海乱石山作》 唐·杜审言
涨海积稽天,群山高嶪地。
相传称乱石,图典失其事。
悬危悉可惊,大小都不类。
乍将云岛极,还与星河次。 -
2.《寄崇梵僧(崇梵寺近东阿覆釜村)》 唐·王维
崇梵僧,崇梵僧,秋归覆釜春不还。
落花啼鸟纷纷乱,涧户山窗寂寂闲。
峡里谁知有人事,郡中遥望空云山。 -
3.《点绛唇(崇阳野次)》 宋·王炎
雨湿东风,谁家燕子穿庭户。
孤村薄暮。
花落春归去。
浪走天涯,归思萦心绪。
家何处。
乱山无数。
不记来时路。 -
4.《满庭芳·心狂意乱歌迷酒惑》 元·马钰
心狂意乱歌迷酒惑。
损伤三魂七魄。
不顾危亡,一向贪恋财色。
追陪花朋酒友,便联镳、夸*玉勒。 -
5.《崇法寺》 宋·韩缜
外闻云际山,中有古招提。
新秋喜远览,锐意穷攀跻。
出郭值微雨,凉风晓萋萋。
陂陀越大岭,沙路净无泥。 -
6.《登崇阳县北锋亭》 宋·张咏
高榭临公宅,凭轩万木秋。
乱云横岛屿,鸣雁下汀州。
到此欲长醉,何门销旧愁。
若为陶靖节,容易赋归休。 -
7.《寄崇梵僧》 唐·王维
崇梵僧。
崇梵僧。
秋归覆釜春不还。
落花啼鸟纷纷乱。
涧户山窗寂寂闲。
峡里谁知有人事。
郡中遥望空云山。 -
8.《太白山下早行至横渠镇书崇寿院壁》 宋·苏轼
马上续残梦,不知朝日开。
乱山横翠幛,落月淡孤灯。
奔走烦邮吏,安闲愧老僧。
再游应眷眷,聊亦记吾曾。 -
9.《秋日登崇德阁二首》 宋·邵雍
一百年来号太平,当初仍患不丁宁。
京都尚有汉唐气,宫阙犹虚霸王形。
烟外乱峰才隐约,霜馀红树半凋零。
樽中有酒难成醉,旋被西风吹又醒。 -
10.《和叔崇》 宋·王柏
人心乘气机,投闲肆驰逐。
飞天忽沦渊,忘生以徇欲。
大而名节丧,甚者邦家覆。
一狂方寸乱,一安万事足。 -
11.《过野翁亭因登岝崿山憩崇寿院僧轩共成四绝句》 宋·张镃
溪汉逢旱息潺淙,野彴横趋乱石中。
晨恨铁冠人已去,我来權合号山翁。 -
12.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
13.《秋夜长》 唐·王勃
秋夜长,殊未央,月明白露澄清光,层城绮阁遥相望。
遥相望,川无梁,北风受节南雁翔,崇兰委质时菊芳。
鸣环曳履出长廊,为君秋夜捣衣裳。
纤罗对凤凰,丹绮双鸳鸯,调砧乱杵思自伤。 -
14.《奉和咏雨应诏》 唐·许敬宗
舞商初赴节,湘燕远迎秋。
飘丝交殿网,乱滴起池沤。
激溜分龙阙,斜飞洒凤楼。
崇朝方浃宇,宸盼俯凝旒。 -
15.《奉和圣制过晋阳宫应制》 唐·苏颋
隋运与天绝,生灵厌氛昏。
圣期在宁乱,士马兴太原。
立极万邦推,登庸四海尊。
庆膺神武帝,业付皇曾孙。 -
16.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
17.《辛丑岁十月上幸长安时扈从出西岳作》 唐·沈佺期
西镇何穹崇,壮哉信灵造。
诸岭皆峻秀,中峰特美好。
傍见巨掌存,势如石东倒。
颇闻首阳去,开坼此河道。 -
18.《贻刘高士别》 唐·储光羲
夙驾出东城,城傍早霞散。
初日照龙阙,峨峨在天半。
壮哉丽百常,美矣崇两观。
俯视趋朝客,簪珮何璀璨。 -
19.《宿天竺寺》 唐·陶翰
松柏乱岩口,山西微径通。
天开一峰见,宫阙生虚空。
正殿倚霞壁,千楼标石丛。
夜来猿鸟静,钟梵响云中。 -
20.《始至郡》 唐·韦应物
湓城古雄郡,横江千里驰。
高树上迢递,峻堞绕欹危。
井邑烟火晚,郊原草树滋。
洪流荡北阯,崇岭郁南圻。