-
181.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
182.《下菰城》 明·张羽
迢迢下菰城,乃在衡山址。
卜筑自何人,云是楚公子。
连峰负崇墉,重皞抱溪水。
得非蒸土成,讵乃久不圯。 -
183.《长江行》 明·李东阳
大江西来是何年,奔流直下岷山巅。
长风一万里,吹破鸿蒙天。
天开地辟万物茁,五岳四渎皆森然。
帝遣长江作南渎,直与天地相周旋。 -
184.《师安抚生日》 宋·晁公溯
鼻祖始谋远,承家积庆长。
青霜元不坠,玉树久逾芳。
气验三嵎秀,祥占五世昌。
向来蜀父老,久忆汉文章。 -
185.《叙赵守备学释菜会馂》 宋·陈淳
嘉定四年日在房,赵侯来守南清漳。
下车百事所未遑,先务化原修泮宫。
发帑市材鸠众工,改偏易陋规模洪。
大门复旧正当阳,直挹名第真仙峰。 -
186.《武冈向权叔家有陈魏祠堂合祀简斋鹤山惟两公》 宋·陈杰
简斋以诗冠两都,鹤山以文擅江东。
兹溪僻在万山底,辽绝安能来两公。
或撞天关忤九虎,或走穷海随六龙。
畏途迂车一笑粲,远谪信杖双音跫。 -
187.《青蛙辞》 宋·陈普
古祠一区环槐榆,飞鼪在瓦狐树居。
铁炉缺裂死灰冷,箕坐一寸青蟾蜍。
平心定气详其来,颓垣古厕浊水渠。
蛇惊鼠骇得败壁,一跃乃是神王庐。 -
188.《三月旦日出游》 宋·陆文圭
季春已一日,寒气独袭人。
斋中偷小暇,陌上追馀春。
金华古精庐,几劫化微尘。
入门何所见,修竹出墙邻。 -
189.《挽张宗师》 宋·陆文圭
凰历归明主,龙韩诚老臣。
衣冠朝日月,剑屐步星辰。
极品跻黄阁,斋居人紫宸。
存心妙经纠,赞化极弥纶。 -
190.《赠张明德星士》 宋·陆文圭
二曜五缜万古县,甘石之学今不传。
术家能以天占人,圣人乃以人占天。
仁义礼智性所具,吉凶祸福命使然。
命天俵赋定不易,性我受用修则全。 -
191.《天地无穷行》 宋·释文珦
天地无穷,人处于中,三才既兆,庶类皆通。
至圣立极,万方所宗。
如星拱北,如水朝东。 -
192.《夏雨应祷》 宋·释文珦
当夏而闵雨,百神靡不宗。
精诚既上达,所愿神辄从。
触石忽生云,初亦无多浓。
东风借其力,斯须满诸峰。 -
193.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
194.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
阿那是祖,位崇家谱。
二仆之根,万象之母。
建化门未要转机,实际地如何进步。
青山一线路相通,月落寒猿啼断处。 -
195.《赐苏易简》 宋·宋太宗
翰林承旨贵,清净玉堂中。
应用咸依式,深严比更崇。
归家思值日,入内集英风。
儒措门生盛,高明大化雄。 -
196.《阅张上卿仙游录》 宋·宋无
汉祖龙飞日,真人豹隐中。
纶音来蓟北,驿傅起江东。
圣德深弘教,玄门厚植功。
垂衣轩帝治,间道广成风。 -
197.《夫人合春帖子四首》 宋·苏颂
君王崇俭化邦家,禁掖承恩绝泰奢。
只拟讨寻钩盾籍,何曾琱刻上林花。 -
198.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
199.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
200.《瑞麦谣一首》 宋·王阮
稗草化稻疑谈空,我有异麦真年丰。
三歧鼎足如争雄,两歧对秀攒眉峰。
棣华英粲花影重,蓼云列阵翻春风。
问此厥初何所从,涂山之阳一牧童。