-
21.《和何季崇签判三首》 宋·曹勋
帘静栊香袅袅秋,绮疏锦瑟寄清愁。
梦回写出西瑶句,尚想风神白玉楼。 -
22.《和黄作霖董伯玉东山岭上及崇相沙头会饮二首》 宋·吴芾
寒日传佳节,联鑣出近坰。
预忧宾骑散,欲驻日车停。
坐上人颓玉,灯前酒尽瓶。
但知修故事,三日不能醒。 -
23.《和黄作霖董伯玉东山岭上及崇相沙头会饮二首》 宋·吴芾
杖藜寻古寺,把酒俯长流。
节物尚三月,风流似十洲。
且看花满眼,休说锦缠头。
但得陶陶醉,何妨守旧丘。 -
24.《慈云壁间有杨皓明叔崇宁甲申所题诗和者甚众》 宋·李流谦
浮花眩眼朱成碧,关渠何事愁寂寂。
依旧渔竿入手来,老我江湖倦游客。
径须一醉抛青春,校量细故非高人。
茂弘雅量本不尔,几箑能障西风尘。 -
25.《和崇清侍郎招饮超燕堂韵》 宋·王迈
超燕堂开一面春,却教寒畯亦充宾。
西清班推名从前,南极躔中见老人。
草圣已传碑不朽,花神觉与思俱新。
乡邦桃李谁培植,直待魁然宰辅真。 -
26.《和龙溪陈宰琏景赐石马桥韵桥乃其父崇清作倡》 宋·王迈
几年公案一朝成,我睹争先眼倍明,势明似呈新月样,滩腰不作怒涛声。
鳌头地踞三千尺,鹏路天开九万程。
荷橐瓣香元好在,阴功隐德慰平生。 -
27.《和叔崇清明后四绝》 宋·王柏
把酒留春尚肯留,几多生意聚诗眸。
可怜桃李无涵养,只有桑麻自进修。 -
28.《和叔崇清明后四绝》 宋·王柏
安期老子肯过从,每恨清尊不肯空。
好句忽来今日雨,高情终是古人风。 -
29.《和叔崇清明后四绝》 宋·王柏
昌黎空作送春诗,只道门前柳絮飞。
岂识一犂江上雨,春风於此大知非。 -
30.《和叔崇清明后四绝》 宋·王柏
缓步微吟竹一枝,情怀不比少年时。
少年春思无归宿,却是如今老会嬉。 -
31.《和叔崇橘花韵二首》 宋·王柏
清和景气已非春,午阴浓处延诗人。
一杯佳茗沃嘉话,粲然三礼羞蘩苹。
洞庭手植清香发,金粟银须照肤雪。
薰风十里漾芳思,万斛明珠剖胎月。
素华绿叶骚颂中,光生南国德横空。
朗吟受命不迁句,对花不饮无惭红。 -
32.《和叔崇橘花韵二首》 宋·王柏
厥包锡贡三千春,为花著句曾无人。
颗颗珠玑香万斛,薰蒸天地句风苹。
充实先生诗兴发,韵严不数阳春雪。
龙蛇一纸开天荒,琅然吟破夜光月。
炯炯后皇嘉树中,精白任道言非空。
秉心高洁寄清赏,世人只解歌春红。 -
33.《和叔崇两绝》 宋·王柏
道心常要摄人心,有德之人必有邻。
愧我空虚无一善,安能交义契兰金。 -
34.《和叔崇两绝》 宋·王柏
春来风雪无虚日,老去光阴如箭急。
窗外梅花犹未残,高标却被寒留得。 -
35.《和叔崇禽声放言》 宋·王柏
天以鸟鸣春,鸟声不敢止。
天以人鸣道,斯人其可已。
尔鸟固无知,喧啾亦何利。
鼓弄枝头晴,澜翻林外起。 -
36.《和叔崇》 宋·王柏
人心乘气机,投闲肆驰逐。
飞天忽沦渊,忘生以徇欲。
大而名节丧,甚者邦家覆。
一狂方寸乱,一安万事足。 -
37.《和叔崇春寒韵》 宋·王柏
知和而和当有节,节贵得中忌超越。
造化神机岂易窥,天上不知谁理燮。
东皇面目似非真,我闻四时皆有春。
春来天地已交泰,肃肃群阴岂可伸。
金谷笙歌未尝冷,莫张威势嚇诗人。 -
38.《和崇安壁间》 宋·陈宓
人人尽道为贫驱,出不高车食不鱼。
陋巷最贫谁氏子,藜羹沦饭味诗书。 -
39.《和崇安壁间》 宋·陈宓
小阁峥嵘山四傍,清溪来作九霞觞。
我来细酌看山色,山色长佳为不忙。 -
40.《昌甫寄徐崇甫书并崇甫宁渠诗渠兄弟和章因次》 宋·陈文蔚
念作章泉去,川流日夜东。
一身长是客,双鬓已成翁。
霁想濂溪月,和思柳下风。
平安毅斋信,多谢为流通。