-
21.《太平诗》 唐·金真德
大唐开鸿业,巍巍皇猷昌。
止戈戎衣定,修文继百王。
统天崇雨施,理物体含章。
深仁谐日月,抚运迈时康。 -
22.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
23.《秋日彭蠡湖中观庐山》 唐·吴筠
泛舟太湖上,回瞰兹山隈。
万顷沧波中,千峰郁崔嵬。
凉烟发炉峤,秋日明帝台。
绝巅凌大漠,悬流泻昭回。 -
24.《逐贫赋》 两汉·扬雄
扬子遁居,离俗独处。
左邻崇山,右接旷野,邻垣乞儿,终贫且窭。
礼薄义弊,相与群聚,惆怅失志,呼贫与语:“汝在六极,投弃荒遐。
好为庸卒,刑戮相加。 -
25.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
26.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
27.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
28.《柳梢青(邵武熙春台席上呈修可叔)》 宋·赵师侠
矫首遐观。
崇台徙倚,心目俱宽。
一水萦蓝,群峰耸翠,天接高寒。
平生江北江南。
总未识、闽中好山。
雨暗前汀,云生衣袂,身倦跻攀。 -
29.《括贺新凉》 宋·林正大
兰亭当日事。
有崇山、茂林修竹,群贤毕至。
湍急清流相映带,旁引流觞曲水。
但畅叙、幽情而已。 -
30.《送入我门来(除夕)》 宋·胡浩然
荼垒安扉,灵馗挂户,神傩烈竹轰雷。
动念流光,四序式周回。
须知今岁今宵尽,似顿觉明年明日催。
向今夕,是处迎春送腊,罗绮筵开。 -
31.《阅江楼记》 明·宋濂
金陵为帝王之州。
自六朝迄于南唐,类皆偏据一方,无以应山川之王气。
逮我皇帝,定鼎于兹,始足以当之。
由是声教所暨,罔间朔南;存神穆清,与天同体。 -
32.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
33.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
34.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
35.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
36.《赐王钦若除太子太保判杭州十韵》 宋·宋真宗
早自外朝登近侍,克符昌运振嘉名。
一参黄阁推良画,再陟鸿枢显至荣。
该博古今堂献纳,勤劳夙夜每专精。
石渠撰述多文备,日观封崇大礼成。 -
37.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
38.《环珠洞》 宋·吕愿中
朝野乐升平,园林穷胜讨。
快雨洗尘埃,秋山净如埽。
游鱼聚江湾,饥乌集木杪。
群芳郁峥嵘,一水翠缭绕。 -
39.《湖山纪游》 宋·王执礼
吴山东南秀,葱郁盘帝城。
西湖据其趾,御气通波心。
余膏被草木,蔚眼皆欣荣。
□晨天宇穆,惠风汎初晴。 -
40.《淳熙内禅颂》 宋·王子俊
太初冥冥,孰究孰营。
羲仪图之,靡丽於成。
有圣惟勋,疏之瀹之。
斧其不条,而荒度之。