-
61.《为客》 宋·晁说之
为客淮南望上京,祥烟不远恨峥嵘。
居人避湿开门晚,宿鸟眠寒择木惊。
波浪无时潮失信,关河有盗梦非情。
不知归计何从得,碧颍青嵩尽未成。 -
62.《且据告行求题其父所作梦记之後》 宋·晁说之
前身嵩阳老道士,今日京东蔡秀才。
杜门藏书万余卷,不知何身得之哉。 -
63.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。 -
64.《傅道人歌》 元·杨维桢
祁连山人天骨奇,十五能运朱屠椎。
二十报仇许人死,杀人不数舞阳儿。
乡里不见容,官府不见治。
猛气奚所托,仗剑归京师。 -
65.《同晏著和饮薛园坐中赋》 宋·韩维
鄙生秉愚尚,与世实龃龉。
寄身轩裳内,懒惰众不数。
朅来西都游,获并丞相府。
命驾多从君,载酒即得侣。 -
66.《秋日自武林病归渔社李使君惠以长篇诵之再四》 宋·杨冠卿
忆昨走京华,炎曦昼方赫。
终日无一欣,梦绕旧泉石。
西风趁惊波,兹焉挂帆席。
千年辽鹤归,客屦户外积。 -
67.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
68.《寄赋黄东发湖山精舍》 宋·陈著
断鳌奠极戏者谁,岷山如龙万里驰。
大江之阳起衡岳,崒嵂散作千委蛇。
直趋四明卓秀伟,二百八十峰参差。
潮江合拜山驻脚,伏脉分行东西支。 -
69.《丙申上元喜晴孤坐怀旧二十韵》 宋·黎廷瑞
少年意气凌嵩华,尚记京城逢午夜。
璧月琼枝彩凤飞,银花铁销金鳌跨。
楼台上下沸笙韶,巷陌东西暗兰麝。
樗蒲百万不供掷,美酒十千宁论价。 -
70.《寿王苏州》 宋·张嵲
维昔高堂讲射蓬,瑞雪吹不散薰风。
十分正满冰轮桂,一叶将飞露井桐。
元老三朝尊相阀,余休几世积阴功。
光芒孕秀星沦昴,神物储祥岳降嵩。 -
71.《皇太子生辰诗》 宋·张镃
庆协丁年庆,祥开甲观雄。
九霞光绚烂,重日彩曈曨。
根本千龄固,元良万口同。
文孙觌尧法,圣子奉虞聪。 -
72.《寿傅忠简》 宋·陈宓
一阳初起黄钟宫,红日出海光曈曨。
天高地下气久雺,万物闭塞如惛懵。
造化环复极则通,天于此时生我公。
公之累世载孝忠,受天问气和冲融。