-
161.《东都父老望幸》 唐·郑馥
鸾舆秦地久,羽卫洛阳空。
彼土虽凭固,兹川乃得中。
龙颜觐白日,鹤发仰清风。
望幸诚逾邈,怀来意不穷。 -
162.《喜晴联句》 唐·白居易
苦雨晴何喜,喜于未雨时。
气收云物变,声乐鸟乌知。
——白居易
蕙泛光风圃,兰开皎月池。 -
163.《秋夜怀嵩少因寄洛中旧知》 唐·贯休
炉爇旃檀不称贫,霏霏玉露湿禅巾。
紫金地上三更月,红藕香中一病身。
少室少年偏入梦,多时多事去无因。
如今憔悴头成雪,空想嵯峨羡故人。 -
164.《送灵z6上人游五台》 唐·齐己
此去清凉顶,期瞻大圣容。
便应过洛水,即未上嵩峰。
残照催行影,幽林惜驻踪。
想登金阁望,东北极兵锋。 -
165.《送灵z6上人游五台》 唐·齐己
此去清凉顶,期瞻大圣容。
便应过洛水,即未上嵩峰。
残照催行影,幽林惜驻踪。
想登金阁望,东北极兵锋。 -
166.《酬元员外》 唐·齐己
清洛碧嵩根,寒流白照门。
园林经难别,桃李几株存。
衰老江南日,凄凉海上村。
闲来晒朱绂,泪滴旧朝恩。 -
167.《谢道友拄杖》 唐·齐己
翦自南岩瀑布边,寒光七尺乳珠连。
持来未入尘埃路,乞与应怜老病年。
欹影夜归青石涧,卓痕秋过绿苔钱。
他时携上嵩峰顶,把倚长松看洛川。 -
168.《观大驾出叙事寄怀(见《文苑英华》)》 唐·法轮
紫台宵漏竭,青门曙鼓通。
轻霞照复道,徐吹转相风。
玉鸾光万骑,金舆郁五戎。
鸣笳犹度阙,清跸尚喧宫。 -
169.《观大驾出叙事寄怀(见《文苑英华》)》 唐·法轮
紫台宵漏竭,青门曙鼓通。
轻霞照复道,徐吹转相风。
玉鸾光万骑,金舆郁五戎。
鸣笳犹度阙,清跸尚喧宫。 -
170.《缑山庙》 唐·吴筠
朝吾自嵩山,驱驾遵洛汭.逶迟轘辕侧,仰望缑山际。
王子谢时人,笙歌此宾帝。
仙材夙所禀,宝位焉足系。
为迫丹霄期,阙流苍生惠。 -
171.《上林春》 宋·晁端礼
伊洛清波,嵩山秀色,共与皇家为瑞。
挺生异质,亲逢盛旦,簪缨旧传家世,雁炉烟里,罩一段、照人清气。
烂金章、映紫绶,自是真官标致。
把朝廷缙绅屈指。 -
172.《绣停针》 宋·陆游
叹半纪,跨万里秦吴,顿觉衰谢。
回首鹓行,英俊并游,咫尺玉堂金马。
气凌嵩华。
负壮略、纵横王霸。 -
173.《满庭芳(雨中再赋牡丹)》 宋·汪莘
云绕花屏,天横练带,画堂三月初三。
斜风细雨,罗幕护轻寒。
无数天香国色,枝枝带、洛浦嵩山。
烧红烛,吞星□日,光射九霞冠。 -
174.《鹊桥仙(居厚弟生日)》 宋·刘克庄
俱登瀛馆,俱还洛社,各自健如黄犊。
不消外监与留台,也不要、嵩山崇福。
我如原父,君如贡父,且把汉书重读。
韩公当局等闲过,又看到、温公当局。 -
175.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
176.《寿星明》 宋·莫蒙
翠樾阴浓,见嵩山洛水,紫薇光聚。
鷟雏华飞,黄驹骏天下,夜擎香露奋身许玉斧,来作明堂一柱。
试看人间,谁能具此,神峰眉宇。
烟缕摇曳暗雾。 -
177.《踏莎行》 宋·韩绛
嵩峤云高,洛川波暖。
举头乔木森无断。
囗囗囗雨绝风尘,小桥频过春渠满。
囗囗离宫,囗棱斗焕。
万家罗绮多游伴。
囗囗囗囗自风囗,囗囗是处喧弦管。 -
178.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
179.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
180.《题御城寺壁》 宋·刘著
一径埋云草树荒,石麟苍藓卧田桑。
汉家陵阙今何在,洛山嵩山满夕阳。