-
201.《姚晋卿溪阁行》 宋·陈藻
南院观溪心已清,萦纡更上阁中行。
西窗车马市桥横,东窗远山云雾生。
日斜沙石浅可数,半夜轰雷驱猛雨。
农圃嘈嘈春水高,谁得身閒延客歌。 -
202.《桂州》 宋·陶弼
乱草藏边路,寒禽下戍楼。
伏波渠水浅,难载济川舟。 -
203.《八月十四日送叶子谦自会稽游江观湖归闽》 宋·王铚
倾盖论交意已倾,断弦重续喜君听。
山川妙意藏千古,天地神机在六经。
朝夕事皆翻覆手,古人情寄短长亭。
涛江君往观秋注,万顷涨溟无浅行。 -
204.《赋玛瑙笛》 宋·孔武仲
羌儿吹笛作龙吟,中有太古之纯音。
伊人已死笛仍在,千古月明江水深。
谁知巧匠寻山谷,蹙踏溪云采明玉。
云谷之竹色黯黯,浅紫轻红花映雨。 -
205.《劝考亭收文公书兼聚书》 宋·陈普
孟氏继孔徂,凤鸟竟寂寞。
千年性命传,造化欲废阁。
生人无所之,死者之不可作。
人心万山隔,治统千大落。 -
206.《和郑府判秋闱行》 宋·杜范
秋云黄,日月忙,登选才俊收词章。
操觚搦翰换钟鼎,往往冰炭交中肠。 -
207.《翠微堂》 宋·李处权
我读醉翁文,想当笔如椽。
东坡独知翁,谓今为飞仙。
伟明后来秀,文亦星斗悬。
一旦辞世纷,归巢月轮边。 -
208.《溪桥》 宋·李处权
昔人爱仙掌,归时倒骑驴。
风味顾不浅,岂以俗士拘。
我来过溪桥,效颦返肩舆。
异世颇同怀,往者不可呼。 -
209.《予往来秦熙汧陇间不啻十数年时闻下里之歌远》 宋·李复
鸣凤山西五里坂,未渡汧河山渐浅。
东来行人渐长叹,已觉秦川不在眼。 -
210.《登高丘望无海》 宋·李复
登高望远海,冥冥湿天际。
百川趋东南,奔腾卷厚地。
自从开辟来,溶停不可计。
浩浩无增亏,周流在一气。 -
211.《正月五日游曲江》 宋·李复
今日意何适,出游曲江湄。
野晴天澄穆,风柔物閒熙。
浅岸冰已尽,长原麦含滋。
跃鳞缶日光,浴羽侵水嬉。 -
212.《跋牧马图》 宋·陆文圭
平原浅陂,水草甘美。
枯梢吹风,日落尘起。
物色祁连山前路,又似逾妆渡陇水。
一人解鞍枕欲睡,一人褶绔手仰指。 -
213.《喜诸子所和诗盟歌俱有可采再用韵见意》 宋·钱时
蛮触封疆日勍敌,金丹不疗膏肓疾。
抖擞风埃发诗骨,参差头角崭然出。
老夫所志在大雅,诸子政须勤帝籍。
三叹变风我心恻,箾韶忍受淫哇屈。 -
214.《送孙季和知县赴常熟》 宋·释宝昙
援琴不怕春风颠,已许桃李同嫣然。
今人政自无此手,昔也子贱今琴川。
争名固浅丈夫事,公益走避如云烟。
共惟圣学本心授,不敬莫大中无传。 -
215.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
216.《剑门行》 宋·孙应时
两崖夹道立削铁,涧水悲鸣浅飞雪。
上有石城连天横,剑戟相磨气明灭。
出门下瞰山盘纡,石磴斗落十丈饮。
敌来仰首不得上,百万渠能当一夫。 -
217.《出成都西郊》 宋·孙应时
笑指西山去,萦纡傍水行。
寒滩泻清浅,古木映疏明。
雪意垂垂合,川光莽莽平。
暂将尘事隔,已复动诗情。 -
218.《鲁谹父再赋鼓字韵诗再赋一篇》 宋·王洋
头如青山手如雨,十日瓦沟鸣羯鼓。
南城病客偏作愁,鱼游浅斧蛙同渚。
去年曾困夏畦乾,巫祝陈牲女师舞。
淮南米贱隔关河,漫道归期久已许。 -
219.《访叶灵渊》 宋·于石
细路如蛇盘,山根复山巅。
振衣上千仞,顿觉天地宽。
四山朗开豁,斜阳淡平川。
溪浅不可舟,桥断衣可搴。 -
220.《次韵赵景明呈许明府》 宋·喻良能
卜昼开英集,瑶林映珷玞。
顾惭梅隐吏,缪接范莱芜。
官柳春犹浅,江梅韵亦孤。
他年想风味,应有汭川图。