-
141.《本宁谈蜀中用兵后和二首》 明·沈一贯
西望岷为雪,南窥楚作云。
酪奴堪自老,葆旅不成群。
丛浅蚕休织,田污鸟罢耘。
山川厌腥气,流水濯巴文。 -
142.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
143.《西溪晚步》 明·张璨
空阔川原入望平,晚来天色弄阴晴。
虹边残雨疏疏下,鸦背斜阳闪闪明。
浅渚微波群鹭浴,断堤高柳一蝉鸣。
行吟泽畔非憔悴,渔父无劳咏濯缨。 -
144.《送韦大夫东京留守》 唐·王维
人外遗世虑。
空端结遐心。
曾是巢许浅。
始知尧舜深。 -
145.《戏赠张五弟諲三首》 唐·王维
吾弟东山时。
心尚一何远。
日高犹自卧。
钟动始能饭。 -
146.《和陶桃花源》 宋·苏轼
凡圣无异居,清浊共此世。
心闲偶自见,念起忽已逝。
欲知真一处,要使六用废。
桃源信不远,杖藜可小憩。 -
147.《次韵唐彦猷华亭十咏其七华亭谷》 宋·王安石
巨川非一源,源亦在众流。
此谷乃清浅,松江能覆舟。
虫鱼何所知,上下相沉浮。
徒嗟大盈北,浩浩无春愁。 -
148.《寒亭》 宋·范成大
沟塍与涧合,陇亩抱山转。
向来六月旱,此地免焦卷。
早穗已垂垂,晚苗犹剪剪。
一川丰年意,比屋闹鸡犬。 -
149.《出游》 宋·陆游
近过父老远寻僧,病起经行力渐增。
织室蹋机鸣轧轧,稻陂瀦水筑登登。
浅深村落时分径,高下川原自作层。
薄暮到家还熟睡,隔林钟鼓报晨兴。 -
150.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
我梦游异境,乌帽跨小蹇,桑麻夹阡陌,山川旷何远!俗有太古风,萧散到鸡犬。
钟鸣忽惊觉,所造恨犹浅。 -
151.《渎头阻风》 宋·杨万里
天寒春浅蛰未开,船头一声出地雷。
老夫惊倒卷帘看,白浪飞从东海来。
东海复东几万里,扶桑顷刻到长淮。
琉璃地上玉山起,玉山自走非人推。 -
152.《还都有感》 宋·宋祁
去国已十载,召还今见收。
初无颍川最,真忝茂陵求。
物色多新识,寒温减旧游。
宫毫与尘晦,省树向人秋。 -
153.《汉州房公湖》 宋·宋祁
丞相于藩日,疏湖讼阁西。
疑从济川地,写出钓璜溪。
流浅初无浪,源清不贮泥。
月为宵幌烛,云作曙楼梯。
碍马汀篁密,萦船浦蔓低。
人亡桃李在,脉脉尚成蹊。 -
154.《晚霁》 宋·张耒
山川收滞雨,乌鹊有和声。
半岭日犹照,一天云尽行。
人皆理墙壁,吾亦扫柴荆。
鹅鸭何多喜,渠流漾浅清。 -
155.《寄余五十五》 宋·张耒
忆昨戊午寄东都,人事纷纷相见疏。
补官洛阳我西走,君理舟楫归江湖。
往来相失顷刻尔,坐使一别三年余。
他乡满眼非故旧,南北耿耿无音书。 -
156.《步下四望亭至东坡柳径访邠老不遇》 宋·张耒
北下四望岭,两山中旷平。
萦纡蟠径术,迤靡分沟塍。
林间樵汲路,垄外牛羊鸣。
落景急晚舂,浅泥闻耦耕。 -
157.《宿樊溪》 宋·张耒
黄州望樊山,秀色如可揽。
扁舟横江来,山脚系吾缆。
大川失汹涌,浅水澄可鉴。
北风吹疏雨,夜枕舟屡撼。 -
158.《秋思》 宋·黄庭坚
柴门扃兮,牛羊下来其已久。
四壁立兮,蛩螿太息不可听。
夜冉冉兮斗魁委柄若授人,天寥寥兮河汉风浪西南倾。
山川悠远兮,谁独不共此明月。 -
159.《答龙门潘秀才见寄》 宋·黄庭坚
男儿四十未全老,便入林泉真自豪。
明月清风非俗物,轻裘肥马谢儿曹。
山中是处有黄菊,洛下谁家无白醪。
相得秋来常日醉,伊川清浅石楼高。 -
160.《明月篇赠张文潜》 宋·黄庭坚
天地具美兮生此明月,升白虹兮贯朝日。
工师告余曰斯不可以为佩,弃捐椟中兮三岁不会。
霜露下兮百草休,抱此耿耿兮与日星游。
山中人兮招招,耕而食兮无恤。