-
41.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
42.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
43.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。 -
44.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
45.《寄题从兄坤载村居》 唐·李咸用
邻并无非樵钓者,庄生物论宛然齐。
雨中寒树愁鸱立,江上残阳瘦马嘶。
说与众佣同版筑,吕将群叟共磻溪。
覆巢破卵方堪惧,取次梧桐凤且栖。 -
46.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
47.《杂吟 其三》 元·王冕
巢父诚辟世,许由真隐沦。
势利既已忘,天子不得臣。
栖身碧山中,洗耳清涧滨。
悠悠太古怀,坐看花鸟春。
所以后来者,可望不可亲。 -
48.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
49.《送慧勤归余杭》 宋·欧阳修
越俗僭宫室,倾赀事雕墙。
佛屋尤其侈,耽耽拟侯王。
文彩莹丹漆,四壁金焜煌。
上悬百宝盖,宴坐以方床。 -
50.《和关彦远秋风吹我衣》 宋·晁补之
海中群鱼化黄雀,林乌移巢避岁恶。
邺王城上秋风惊,昔时城中邺王第。
只今蔓草无人行,但见黄河咆哮奔碣石,秋风吹滩起沙砾。 -
51.《和三哥入山二首》 宋·韩维
巢由没已久,风迹旷不嗣。
长啸箕颍间,悲风肃然至。
传闻龙山下,茅屋架三四。
中有隐者栖,读书乐仁我。 -
52.《和李致远秀才》 宋·仇远
平生志气隘九州,直欲濯足万里流。
讵期功名坐蹭蹬,不意岁月成缪悠。
防闲拟铸铁门限,牵挽忽作金濑游。
栖巢未稳乌鹊月,归梦已熟鲈鱼秋。 -
53.《去年十一月十二日致宏如秦州仆饯之余口复到》 宋·张嵲
忆昔游河梁,对床三夜语。
平生慷慨心,远别颜亦苦。
朔风黄叶深,尚记躯车去。
君行已映林,我首犹屡顾。 -
54.《吴子隆兼隐斋歌》 宋·刘宰
前驱十里旌旗红,后骑蹀躞如游龙。
绮窗阿阁最深处,归来燕坐围香风。
不如理掾吴夫子,岸帻高吟酒一中。
高少山头渭水边,耕云钓月老林泉。