-
21.《京师哭任遵圣》 宋·苏轼
十年不还乡,儿女日夜长。
岂惟催老大,渐复成凋丧。
每闻耆旧亡,涕泫声辄放。
老任况奇逸,先子推辈行。 -
22.《送朱职方提举运盐》 宋·欧阳修
齐人谨盐筴,伯者之事尔。
计口收其余,登耗以生齿。
民充国亦富,粲若有条理。
惟非三王法,儒者犹为耻。 -
23.《诅蚊》 宋·贺铸
公舍踞阴溝,维蚊得所在。
朝昕减志迹,曛暮相期会。
挟是党与繁,岂资躯力大。
饥心过狼贪,毒喙甚蜂蛰。 -
24.《舍弟南源刈稻》 宋·曾巩
买田南山下,禾黍忽已秋。
糟床待此注,岂止衣食谋。
穷阴迫霜霰,不可迟揫收。
吾党二三子,晨行已寒裘。 -
25.《和苏伯承题恂恂轩》 宋·黄公度
可但温恭九族敦,平生乡党更恂恂。
山林得趣身长健,门馆无私物自春。
一室琴尊对咸籍,百年胶漆付雷陈。
共传宅相工题品,未数东坡德有邻。 -
26.《观澜堂》 宋·李新
风观生凉底事雄,五湖烟浪一堂中。
公方观水那无术,客欲工诗正坐穷。
翻出秋潮真是幻,化成蓬峤本来空。
笔端造化党奇特,为扫茅茨半亩宫。 -
27.《打剥牡丹》 宋·李新
大芽如茧肥,小芽瘦如锥。
我今取去无厚薄,不欲气本多支离。
绿尖堕地那复数,存者屹立珊瑚枝。
姚黄魏紫各王后,肯许闒冗相追随。 -
28.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
29.《挽何南坡》 宋·王柏
刻苦工夫真实心,一言体用已全陈。
圣贤断续三千载,伯仲渐摩八十春。
保护斯文勤且让,作成吾党敬而亲。
我来不复瞻耆德,流水苍烟迹已尘。 -
30.《送马秋山寄友人》 宋·王柏
赤城千古一东湖,谁肯重开太极图。
要得斯文传气脉,定须吾党立规模。
圣贤不尽七分易,天地长存三字符。
念念服行方是学,莫将枝叶费工夫。 -
31.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
32.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
33.《送王常博归蜀》 宋·刘宰
东溟之水浩无穷,蜀江滚滚来朝宗。
圣神天子坐法宫,日月所照梯航通。
君才当代相如雄,云烟落纸声摩空。
西来阐教临辟雍,冠带济济如云从。 -
34.《挽齐斋倪尚书》 宋·刘宰
南山有孤松,屹立几寻丈。
雪根雨露滋,藤萝巧相傍。
高柯撑青空,落落不可上。
辽东白鹤归,城郭固无恙。 -
35.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
36.《醉翁亭图引为赵达夫作》 宋·方回
识本色人须本色,臭味论心不论迹。
青莲居士浣花老,画像有人能画得。
非陈无己黄鲁直,看画题诗难落笔,醉翁万代文章伯,中年偶堕滁阳谪。 -
37.《泗演石》 宋·陆文圭
荆山石有玉,楚国无人知。
再南锋强售,抱璞空自悲。
他自遇良工,乃始称其奇。
实傅数百载,邯口又得之。 -
38.《题张公文潜诗卷一首》 宋·苏籀
群才奔正始,办论轶髯卿。
诸老力推毂,斯文有定评。
龙旗叔孙氏,金笔左丘明。
杕杜尝嗤点,椒兰足陷倾。