-
261.《黄筌画金盆鸽孟蜀屏风者也一首》 宋·苏籀
孟氏观阙尝鲜新,虯虯栱桷翔青冥。
可怜当年百事足,鬼眼未遽窥高明。
铺首仓琅百楼耸,宝帘珠带关银屏。
风台露榭敞锦缬,朝朝暮暮吹竽笙。 -
262.《杂感·大块凿混沌》 清·黄遵宪
大块凿混沌,浑浑旋大圜;
隶首不能算,知有几万年。
羲轩造书契,今始岁五千;
以我视后人,若居三代先。 -
263.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
264.《雷殿画壁》 明·邓韨
艺苑有精能,凝神始臻理。
笔端具天人,难以茫昧拟。
致道古仙都,山水丽清美。
雷宫设像画,种种尽其技。 -
265.《方壶云山烂熳图同胡士恭博士题》 明·苏伯衡
我家海岳之画图,乃是小米手所摹。
舟崖翠壁走云气,北连恒碣南衡庐。
长风中来吹不断,疑有鬼物阴卷舒。
石林倏开复冥漠,雷雨欲至愁鼪鼯。 -
266.《范漕季克云坡》 宋·洪咨夔
西来一鹤山泽臞,春风六辔闲且都。
公余镜月昼阴寂,睡起手校群芳图。
海棠酣透燕王邸,豹血深染重氍毹。
昌南别派更奇绝,丰容靓饰香生肤。 -
267.《和郭倅见寄》 宋·毛滂
折节何须万夫后,蟹螯居左杯居右。
先生老傀谁使然,天孙安能司唾呕。
尚无一字得三缣,何如卖之不龟手。
与公正自一家人,公家日月余扃牖。 -
268.《放歌行》 宋·汪莘
口中吐佛子,腰间出神仙。
眉心红日大如钱,脑宫诵经声泠然。
瞿昙黄老去我久,可使举世终无传。
天亦若忌我,我自梦裹知其天。 -
269.《上王通守傅易数》 宋·刘学箕
大哉皇羲古神圣,八封始画天地辟。
乾效于天坤法地,六子运用眇难测。
天理人文一宣朗,万化昭然从此出。
发明洊更三圣手,动静机缄皎如日。 -
270.《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》 宋·刘学箕
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。 -
271.《春日怀詹梁》 宋·苏泂
陈雷箭去不遗镞,后世人情手翻覆。
我生二十少知己,更觉恩怨生骨肉。
尘沙踪迹窘吴越,波浪奔驰走巴蜀。
痴年自长习艺能,如兔之角碍人目。 -
272.《题罗观光所藏李仲宾墨竹》 宋·方回
以笔写竹如写字,何独钟王擅能事。
同是蒙恬一管笔,老手变化自然异。
胸中渭川有千亩,咄嗟办此箨龙易。
竹叶竹枝竹本根,方寸中藏竹天地。 -
273.《嘉兴尉府教阅即事》 宋·葛绍体
轻风盪宿氛,薄日笼晓晴。
草嫩芟锄易,沙软蹙踏轻。
军容壮而肃,兵器老以刚。
震动击鼓鼙,节止鸣铙钙。 -
274.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
275.《送讷堂和尚住秀之天宁》 宋·释师范
苏州有,常州有。
真个有,未尝有。
贱时倾国不可换,贵则陪钱挜一{左豆右斗}。
伸一手,缩一手, -
276.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
277.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
278.《华岳》 唐·王维
西岳出浮云,积雪在太清。
连天凝黛色,百里遥青冥。
白日为之寒,森沉华阴城。
昔闻乾坤闭,造化生巨灵。 -
279.《流夜郎半道承恩放还,兼欣克复之美书怀示息秀才》 唐·李白
黄口为人罗,白龙乃鱼服。
得罪岂怨天,以愚陷网目。
鲸鲵未翦灭,豺狼屡翻履。
悲作楚地囚,何日秦庭哭。 -
280.《流夜郎半道承恩放还,兼欣克复之美书怀示息秀才》 唐·李白
黄口为人罗,白龙乃鱼服。
得罪岂怨天,以愚陷网目。
鲸鲵未翦灭,豺狼屡翻履。
悲作楚地囚,何日秦庭哭。