-
121.《石榴》 宋·孔武仲
造物巧雕锼,殷勤在石榴。
中妍宁暴露,外稳不轻浮。
露液甘凝蜜,琼房密贮秋。
非徒适人口,饤坐亦风流。 -
122.《得水苍佩》 宋·陈宓
被褐磊落怀,白日凝光采。
初疑东君佩,掷地今犹在。
工倕巧得之,刻画探真宰。
饥蛟出潜渊,怒势吁可骇。 -
123.《忘机台》 宋·郭印
累石成台如蚁垤,对此澄江千丈阔。
舂轮旋转疾如飞,隔岸传声无间歇。
风标公子镜中来,为我沙汀凝片雪。
晚晴更是斜阳好,树外残霞红一抹。 -
124.《和周湜雪》 宋·李复
云表争飞镂玉花,冲烟照水弄光华。
遍妆庭树能多巧,乱入风帘不奈斜。
漠漠杨花迷客径,纷纷蝴蝶满人家。
寒檐向晚凝清滴,乳洞春硝长马牙。 -
125.《调李教授》 宋·李复
君不见屈平放逐南辞楚,憔悴行吟并江浦。
一闻鼓枻笑独醒,搔首低回愧渔父。
又不见渊明鼓泽投簪缨,退隐衡门依五柳。
凝尘满匣不鸣弦,头上接{上四下离}亲漉酒。 -
126.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
127.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
天巧剪瑶花,六出缤纷落。
二祖立腰酸,杨岐嗟项缩。
争似炎炉头柮榾高烧,纸衾包却暖烘烘。
憨睡著,天堕凝寒一色边,错错。 -
128.《缘识》 宋·宋太宗
紫檀金线槽偏蹙,拨弄朱弦敲冰玉。
指法从来天下闻,翻成尽入升平曲。
传之世上五音足,希夷道听化民俗。
盘龙面对压鳌头,玄微风散万般流。 -
129.《寄题环翠楼》 宋·杨时
方壶七万神{聱耳换黾}连,琼台缥缈居灵仙。
鲸翻海运成桑田,异境谁使夸娥迁。
铦锋四面苍圭圆,巨灵巧以青瑶镌。
揉风洗雨净娟娟,修眉浮空秀争妍。 -
130.《对雪》 宋·于石
顽云怙势吞烛龙,一夜老尽江上峰。
骖鸾驾鹤下瑶阙,羽衣森列飞行空。
玉虯夭矫振鳞甲,猎猎怒战谁争锋。
银河剪刻纷弄巧,姑射缥缈来无踪。 -
131.《傚东坡从欧阳公咏雪体不用盐玉鹤鹭絮蝶飞舞》 宋·袁说友
楼头一夜寒声促,但怪重衾惯藏六。
小窗起听枯叶鸣,更觉凝寒透肌粟。
乃知龙公修故事,幻作轻细巧翻覆。
抟空积势欺檐楹,过眼随风满坑谷。 -
132.《硕人》 先秦·诗经
硕人其颀,衣锦褧[1]衣。
齐侯之子,卫侯之妻。
东宫之妹,邢侯之姨,谭公维私。