-
181.《送李监岳二首》 宋·陈造
寥寥黄陈后,诗律日就卑。
京江一灯续,天乃不憗遗。
念君从之游,十年埙应篪。
尽渠磋磨巧,况君粹美资。 -
182.《七夕》 宋·李廌
七夕知何夕,云是牛女期。
俚俗具瓜华,阶除儿女嬉。
繁星烂煌煌,流月湛沉辉。
群儿望鹊桥,桥端七宝帷。 -
183.《春雪》 宋·李弥逊
繁云初弄日,累霭渐韬霞。
夜色连空迥,春英入望赊。
白霓分羽卫,青女乱簪珈。
栩栩思轻蝶,飞飞欲尽花。 -
184.《迷楼歌二首》 宋·曹勋
项升出南国,技巧多淫思。
草图献天子,赏激嘉宏规。
瑰材蔽江海,斤斧城风雷。
千人扶一栋,万栋高巍巍。 -
185.《谢钱处和惠燕坐搘颐莲》 宋·曹勋
不倚蒲团有妙机,搘颐真可助痴儿。
辍君拄颊看山用,拯我垂头欲睡时。
燕坐巧能留蝶梦,吟髭聊复寄莲枝。
从今宁有灵龟叹,一枕跏趺总不知。 -
186.《三游洞》 宋·李石
危磴俯寒水,阴崖擘苍烟。
上开水雪窟,下垂珠玉渊。
何时雷斧手,拓此壶中天。
自然浑沌窍,不受百巧镌。 -
187.《谢翁子亨惠诗》 宋·曾协
为爱高门足凤麟,恂恂济济燕双亲。
和声自得壎箎乐,巧思争裁锦绣新。
句裹直须希鲍谢,客来今复见荀陈。
要知家法传无尽,更到垂髫总过人。 -
188.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
189.《仙岩登览》 宋·李洪
造物蕴神巧,轩豁露真趣。
嵌空划仙掌,罅拆喷石乳。
半壁垂鲛绡,晴天洒飞雨。
扪萝不知疲,酷爱岩石古。 -
190.《次韵雷知院观音诗因叙家中铜像之详》 宋·楼钥
鼻祖家住江东边,推择为吏心静渊。
朝朝趋邑过圮上,时见暗碛光煜然。
平时奉佛心至谨,建立塔庙崇诸天。
试令便介识所在,退公始得来其前。 -
191.《送张定叟尚书镇襄阳》 宋·楼钥
公家忠献公,勋名照穹壤。
南轩传圣学,后进斗山仰。
尚书天分高,百间真朗朗。
日坐四益堂,濡染助涵养。 -
192.《赵南仲寄王朴画猫犬戏为之赋》 宋·楼钥
{上髟下监}鬖两狻猊,胡为到庭户。
细观画手妙,模写真态度。
意足谢繁笔,不待丹青汙。
乱扫腹背毛,头足巧分布。 -
193.《虎长老修双峰》 宋·叶适
九州大麓标山经,早与天地同垂名。
雁荡初传晚唐世,掩抑众岳夸神灵。
岂非龙伯所播迁,海水枯竭久乃成。
穷皱石怪呈万巧,宛取物似罗千形。 -
194.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
195.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
196.《予顷时有一联云太饱伤清气微寒最好诗葛天民》 宋·苏泂
太饱伤清气,微寒最好诗。
轻鸥怜野性,垂柳让风姿。
智巧从天赋,疏狂听我为。
极知贫者病,未许药能医。 -
197.《和野渡咏梅》 宋·卫宗武
傍宅林园巧,亭垂剪剪茅。
雪香藏冷艳,月影浸疏梢。
桃李陪台等,松先道义交。
巡檐频索笑,应不厌推敲。 -
198.《怜猫示内》 宋·陈著
黑花一衔蝉,畜之今几年。
捕攫奔走捷,巧黠乃其天。
一脔亦割啗,分与眠席眠。
迩来主人出,出久厨无烟。 -
199.《陈宰生日》 宋·王炎
花枝点缀深浅红,溪山二月春融融。
琴堂清晓气葱郁,蹑凫此日来仙翁。
姓名已久书绛阙,骨相元自居纱笼。
君王厚下为保障,郎宿垂光临一同。 -
200.《七夕一绝句》 宋·王炎
轻云卷箔月钩垂,正是青楼乞巧时。
牛女相望隔河汉,浪传天上有佳期。