-
101.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
102.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
103.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
104.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
105.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
106.《张好好诗》 唐·杜牧
君为豫章姝,十三才有余。
翠茁凤生尾,丹叶莲含跗。
高阁倚天半,章江联碧虚。
此地试君唱,特使华筵铺。 -
107.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
108.《秦淮斗草篇》 明·吴兆
乐游苑内花初开,结绮楼前春早来。
春色染山还染水,春光衔柳又衔梅。
此时芳草萋萋长,秦淮女儿多闲想。
闲想玉闺间,罗衣正试单。 -
109.《监造御茶有所争执》 宋·徐玑
森森壑源山,注注壑源溪。
修修桐树林,下荫茶树低。
桐风日夜吟,桐雨洒霏霏。
千业高一青,一业千万枝。 -
110.《观网鱼》 宋·沈与求
暗雨垂垂梅欲黄,春山吐源春涨狂。
雪鳞頳尾泝流上,吹涛喷浪能奔忙。
鱼师布网名白大,万目井井连重纲。
联艘绝流势甚武,遮罗初若无留藏。 -
111.《雪中月波即事》 宋·葛绍体
天地黯淡疑古初,远近依约垂冰壶。
楼阁突兀撑蘧庐,林阜参差自萦纡。
极目似接沧溟虚,流水迤逦随城隅。
客舟飘飖帆影孤,紫幕半罩推蓬图。 -
112.《阳华岩》 宋·桂如虎
天作高山势已空,地开岩窦巧玲珑。
卷成璆屋垂琼佩,擘破苍崖漱玉虹。
云气拥时来座上,尘埃飞不到亭中。
品题自有元郎句,我辈聊书一笑同。 -
113.《自题懒愚堂》 宋·何师韫
君不见南岳懒残师,佯狂啖残食。
鼻涕任垂颐,懒为俗人拭。
又不见愚溪子柳子,堂堂古遗直。
以愚言溪山,于今慕其德。 -
114.《题真仙岩》 宋·贾遵祖
翰林以谪流夜郎,我亦何为涉此境。
生平山水债未了,宦游直度桂州岭。
牂牁江绕古融城,拂拭冠缨照清影。
举头忽见真仙岩,盘空攫拿势驰骋。 -
115.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
116.《题圣果寺介亭诗》 宋·丘濬
金商肃肃淬龙渊,白晓挥开东北天。
天孙引下翡翠烟,层层堆列参井边。
便於裸壤蟠危巅,城雉岧峣暗接连。
地祇欲誇融结权,藓花斸破蛰虫迁。 -
117.《水帘洞》 宋·石应孙
珠帘巧费水日裁,万古垂垂浅碧苔。
几度月钩钩不上,孤云能入此中来。 -
118.《水轮聊句》 宋·苏舜元
痛矣真源丧,纷纭物象来。
水轮今若此,世事亦宜哉。
上下车交辐,周旋斗转魁。
咸渊日微堕,仙窟月初开。 -
119.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
120.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。