-
41.《赋得福州白竹扇子(探得轻字)》 唐·张祜
金泥小扇谩多情,未胜南工巧织成。
藤缕雪光缠柄滑,篾铺银薄露花轻。
清风坐向罗衫起,明月看从玉手生。
犹赖早时君不弃,每怜初作合欢名。 -
42.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
43.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
44.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
45.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
46.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
47.《蝶恋花(曾韵革奚·词)》 宋·杨无咎
端正纤柔如玉削。
窄袜宫革奚,暖衬吴绫薄。
掌上细看才半搦。
巧偷强夺尝春酌。
稳称身材轻绰约。
微步盈盈,未怕香尘觉。
试问更谁如样脚。
除非借与嫦娥著。 -
48.《满江红(赴长沙幕府,别饯,送客)》 宋·吕胜己
拍碎红牙,一声上、梁尘暗落。
纨扇掩、雏莺叶下,巧呈绰约。
字字只愁郎幸浅,声声似怨年华薄。
坐中人、相顾感幽怀,添萧索。 -
49.《阮郎归(送别有感,因咏莺作)》 宋·赵长卿
东城沙软马蹄轻。
清和雨乍晴。
柳阴曲径泣流莺。
凄凉不忍听。
休苦怨,莫悲鸣。
何须雨泪倾。
但将巧语写心诚。
东君肯薄情。 -
50.《永遇乐(霜词)》 宋·赵长卿
宵露珠零,溅冰花薄,凝瑞偏早。
月练轻翻,风刀碎剪,青女呈纤巧。
微丹枫缬,低摧蕉尾,不觉半池莲倒。
最好是、千林橘柚,轻黄一村封了。 -
51.《酹江月》 宋·徐鹿卿
民无札瘥,岁无荒饥。
冬既寒而雪,春方交而雨。
邦民德之,乃因民所欲而尊其知。
正月之望,张灯公廨,以旁施于亭也,令民游观无禁。 -
52.《天香·蜡梅》 宋·吴文英
蟫叶黏霜,蝇苞缀冻,生香远带风峭。
岭上寒多,溪头月冷,北枝瘦、南枝小。
玉奴有姊,先占立、墙阴春早。
初试宫黄澹薄,偷分寿阳纤巧。 -
53.《玉楼春》 宋·陈允平
西园斗结秋千了。
日漾游丝烟外袅。
小桥杨柳色初浓,别院海棠花正好。
粉墙低度莺声巧。
薄薄轻衫宜短帽。
便拚日日醉芳菲,未必春风留玉貌。 -
54.《夜飞鹊(七夕)》 宋·刘辰翁
何曾见飞渡,年又年痴。
今古相望犹疑。
朱颜一去似流水,断桥魂梦参差。
何堪更嗟迟暮,听旁人说与,此夕佳期。 -
55.《喜迁莺(春宴)》 宋·赵善扛
韶华骀荡。
看化工尽力,安排春仗。
薄雾霏烟,软风轻日,物态与人交畅。
鸟声弄巧千调,楼影垂空十丈。 -
56.《括水调歌》 宋·林正大
仕宦至卿相,富贵好归乡。
高车驷马,都人夹道共瞻望。
意气当年尤盛,荣比昔人衣锦,昼锦以名堂。
海内知名士,久矣望馀光。 -
57.《念奴娇》 宋·续雪谷
砌红慵扫,问东风、应念西园寥落。
帘卷垂杨莺啭巧,才见还因飞却。
捻指光阴,关心节序,总在秋千索。
翻翻双蝶,傍人争趁行乐。 -
58.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
59.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
60.《古人铸鉴》 宋·沈括
此工之巧智,后人不能造。
比得古鉴,皆刮磨令平,此师旷所以伤知音也。
世有透光鉴,鉴背有铭文,凡二十字,字极古,莫能读。
以鉴承日光,则背文及二 十字皆透,在屋壁上了了分明。