-
141.《奉诏赋后苑诸殿牡丹》 宋·宋庠
灵囿先春启,联跗应候开。
根随一元毓,瑞协两宫来。
吐艳迎丹旭,扬芬散薄埃。
敛烟交钿合,侧露并霞杯。
耀彩珠翻树,薰空蕙供煤。
化工殚巧意,不为翦刀催。 -
142.《丽秋花》 宋·张镃
疎翠巧装丹凤尾,素绡轻纽玉虫须。
春花莫把秋丛薄,若比娇妍总合输。 -
143.《山堂纪实》 宋·张镃
莓苔墙下斑谰长,烟霏谷口依稀上。
晨辉迳奔乌声来,夕影屡逢蟾魄晁。
杖拖瘦路鸣敲铿,天台庐阜着脚行。
中林稳置盘陀石,并坐不与孤云争。 -
144.《雪中徐检法约登城楼中果》 宋·赵汝鐩
今年一雪恰一月,天工弄巧寒饕餮。
朔风吹碎洞庭浪,细结瑶花遍银阙。
倚杖测试三尺强,平陆皓皓失凹凸。
梅梢模糊裹寒香,鸟影伶俜栖冻叶。 -
145.《和林叔己咏扬守福寿林塘之韵》 宋·陈淳
史君幽趣钟灵台,胸中台画如天开。
居閒薄发林塘胜,根原福寿两山来。
石骨旁峙虎蹲踞,泉脉下绕龙瀊洄。
高低随巧结亭榭,收拾造化成锦堆。 -
146.《荆公东坡》 宋·陈普
王苏并世时,价重连城宝。
读尽天下书,不闻性天道。
祗缘操术谬,济以言辞藻。
轻巧者便之,承风逐澜倒。 -
147.《闲坐有感偶成古风简刘会之高吉父康司理》 宋·杜范
虞夏几百载,继以周礼乐。
洋洋雅颂音,后亡前亦作。
井疆贫富均,薄海咏康乐。
姬公同圣贤,积累亦不薄。 -
148.《旅闷十首》 宋·方回
旧观繁华绝,余风巧伪滋。
人穷何不至,俗薄故堪嗤。
敝帚犹艰借,劳薪自暗炊。
扶摇九万里,遥谢庶风雌。 -
149.《木绵怨》 宋·方回
湖山一笑乾坤破,欺孤弱寡成迁播。
不念六宫将北行,太师双拥婵娟卧。
甬东香艳到漳南,争看并蒂芙蓉过。
天兵及颈幸全屍,想见骈肩泪珠堕。 -
150.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
151.《名男曰参鲁以时喻之》 宋·李覯
孔门有高弟,曾子以孝著。
求诸圣人言,尚曰参也鲁。
才敏谁不愿,顾恐难荷负。
苟无德将之,何益於父母。 -
152.《题水竹居》 宋·牟巘五
绕屋清波隔翠绡,鱼鳞发发鸟悠清。
画阑影漾清涟动,书几阴来绿雨摇。
文采巧当鲛杼薄,秋声微度玉笙娇。
岂惟钓艇终堪击,况是佳人不待招。 -
153.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
薄福值荒年,日餐三顿粥。
两眼挂青山,真味填枵腹。
贫有余,乐不足。
谁管古人见延寿不见延寿,山前麦熟与未熟。
无事岩泉洗耳听,幽禽巧奏阳春曲。
好大哥,快活快活。 -
154.《促纤叹》 宋·舒岳祥
刺刺重刺刺,唧唧复唧唧。
只解促鬓丝,岂能催妇纤。
纤亦何用催,有丝愿成匹。
今夏蚕薄收,巧手闲刀尺。 -
155.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
156.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。