-
21.《日本刀歌》 宋·欧阳修
昆夷道远不复通,世传切玉谁能穷。
宝刀近出日本国,越贾得之沧海东。
鱼皮装贴香木鞘,黄白闲杂鍮与铜。
百金传入好事手,佩服可以禳妖凶。 -
22.《咏史(二十一首)》 明·刘基
当途乱天纪,赤帝悬空名。
宁知辟掾日,祸机已潜萌。
晋主念私劳,荀冯巧相迎。
抚床竟不寤,骨肉成鲵鲸。
好还实大道,狙诈徒人情。 -
23.《赋向宣卿有裕堂堂在伊山桓伊旧隐也》 宋·胡寅
仕进行所志,退居适吾情。
本无颠瞑患,那有得失惊。
想彼贪者狼,跋疐不少宁。
又哀觞藩羝,两角挂紫荆。 -
24.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
25.《用长孺七夕韵》 宋·陈著
炳炳双星从古然,滔滔多话到今传。
渺茫河上曾无事,醉梦人閒自并缘。
妄不易祛姑立我,巧如可乞岂为天。
痴儿甘受三年诈,独有崔生此话贤。 -
26.《满庭芳 劝化》 元·马钰
人皆好色,妻常设计。
巧笑语言诈伪。
日日梳妆,图要见他*喜。
时时耳边低呃,紧唆人、争财竞气。 -
27.《辛已老人生旦》 宋·陈文蔚
陶陶太古民风淳,诈伪不萌情意真。
何尝吐纳事屈伸,往往皆为百岁人。
中古便似秋冬辰,和气无复如阳春。
机巧百出妄喜嗔,七十者稀以为珍。 -
28.《留杭近三年得去赋不可不出城》 宋·方回
不可不出城,顽躯百无病。
不可不出城。
老眼亦何净。
第一脱俗尘,最便于野性。 -
29.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
30.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。