-
161.《省试霓裳羽衣曲》 唐·李肱
开元太平时,万国贺丰岁。
梨园献旧曲,玉座流新制。
凤管递参差,霞衣竞摇曳。
宴罢水殿空,辇馀春草细。
蓬壶事已久,仙乐功无替。
讵肯听遗音,圣明知善继。 -
162.《和段校书冬夕寄题庐山》 唐·刘得仁
名高身未到,此恨蓄多时。
是夕吟因话,他年必去随。
尝闻庐岳顶,半入楚江湄。
几处悬崖上,千寻瀑布垂。 -
163.《送刘郎中牧杭州》 唐·薛逢
一州横制浙江湾,台榭参差积翠间。
楼下潮回沧海浪,枕边云起剡溪山。
吴江水色连堤阔,越俗舂声隔岸还。
圣代牧人无远近,好将能事济清闲。 -
164.《宛陵寓居上沈大夫二首》 唐·赵嘏
满耳歌谣满眼山,宛陵城郭翠微间。
人情已觉春长在,溪户仍将水共闲。
晓色入楼红蔼蔼,夜声寻砌碧潺潺。 -
165.《寄唁张乔喻坦之》 唐·薛能
何事尽参差,惜哉吾子诗。
日令销此道,天亦负明时。
有路当重振,无门即不知。
何当见尧日,相与啜浇漓。 -
166.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
167.《投孟郊》 唐·贾岛
月中有孤芳,天下聆薰风。
江南有高唱,海北初来通。
容飘清冷馀,自蕴襟抱中。
止息乃流溢,推寻却冥濛。 -
168.《郊居秋日有怀一二知己》 唐·温庭筠
稻田凫雁满晴沙,钓渚归来一径斜。
门带果林招邑吏,井分蔬圃属邻家。
皋原寂历垂禾穗,桑竹参差映豆花。
自笑谩怀经济策,不将心事许烟霞。 -
169.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
170.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
171.《书怀》 唐·李频
宦途从不问,身事觉无差。
华发初生女,沧洲未有家。
却闲思洞穴,终老旷桑麻。
别访栖禅侣,相期语劫沙。 -
172.《醉中偶作呈鲁望》 唐·皮日休
谿云涧鸟本吾侪,刚为浮名事事乖。
十里寻山为思役,五更看月是情差。
分将吟咏华双鬓,力以壶觞固百骸。
争得草堂归卧去,共君同作太常斋。 -
173.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
174.《奉和袭美太湖诗二十首·孤园寺》 唐·陆龟蒙
浮屠从西来,事者极梁武。
岩幽与水曲,结构无遗土。
穷山林干尽,竭海珠玑聚。
况即侍从臣,敢爱烟波坞。 -
175.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
176.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
177.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
178.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
179.《短歌》 唐·聂夷中
八月木阴薄,十叶三堕枝。
人生过五十,亦已同此时。
朝出东郭门,嘉树郁参差。
暮出西郭门,原草已离披。 -
180.《赠任肃》 唐·李咸用
玄发难姑息,青云有路岐。
莫言多事日,虚掷少年时。
松色雪中出,人情难后知。
圣朝公道在,中鹄勿差池。