-
61.《夜思》 宋·陆游
苍颜华鬓久低摧,叹息何堪岁月催!残暑已随团扇去,新凉还傍短檠来。
月痕澹澹侵苔砌,云叶萧萧覆水台。
簿领沈迷无日了,试凭诗思洗氛埃。 -
62.《子虡当以十月离淝上喜而有作》 宋·陆游
十月霜侵客子衣,片帆计已发淮淝。
山林独往我何敢?州县徒劳儿未非。
传舍方寒索调护,里门终日待来归。
解装且共灯前语,万事真当付一欷。 -
63.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
64.《泾尉徐绛於其廨得鲁公破碑二十六字近又於碑》 宋·梅尧臣
颜公忠血化为碧,颜公奇笔留在石。
十存三四复不完,完者椎模少棱壁。
许昌断碣称最佳,已经田火侵钩画。
今复泾山好事人,别识偶得从粪砾。 -
65.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
66.《和赵德孚春日》 宋·李洪
南国春回早,梅残已换年。
郊原青入眼,老境雪侵颠。
欲和归田赋,仍吟止酒篇。
苦无游宦乐,此兴奇林泉。 -
67.《石钟寺》 宋·周弼
山前削成面,山后不露骨。
何人恋巢居,结屋寄突兀。
多风锁寒殿,频雨闭石窟。
笋透狮子倾,草蔽鸱吻没。 -
68.《池亭即事》 宋·方岳
春风恰恰破桃李,池馆无人一径深。
鸥刷断翎翻水面,蝶抛残粉去花心。
诗怀搅我丹颜破,节物催人白发侵。
流水伯牙今已矣,世间那复有知音。 -
69.《池亭即事》 宋·华岳
春风恰恰破桃李,池馆无人一径深。
鸥刷断翎翻水面,蝶抛残粉出花心。
诗怀搅我丹心破,节物催人白发侵。
流水伯牙今已矣,世间那复有知音。 -
70.《杂兴效阮步兵》 宋·王铚
松巅负残雪,高映寒食辉。
冲风忽飘堕,势若从天飞。
庭虚四散入,凌乱侵人衣。
衣重不忍佛,恐与清景违。
援琴弄太古,声淡节亦稀。
从笑已独赏,恍然迷是非。
乃知绝弦意,千载同依依。 -
71.《兵餽行》 宋·李复
调丁团甲差民兵,一路一十五万人。
鸣金伐鼓别旗帜,持刀带甲如官军。
儿妻牵衣父抱哭,泪出流泉血满身。
前去不知路远近,刻日要渡黄河津。 -
72.《久雨霁后见月》 宋·袁说友
涨水横侵屋,轻舟半宿溪。
竹风千影乱,帘月一钩低。
鼠黠欺残照,鸦啼识故栖。
余樽才稍稍,薄露已凄凄。