-
161.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
孤峰顶上无出身路,十字街头亦无向背。
临济老瞎秃,明州憨布袋。
正令不行,东倒西擂。 -
162.《田公姥词》 宋·舒岳祥
田公布衣五尺长,田姥角冠八寸强。
平生布施不造殃,教养儿孙耕与桑。
田公姥,生为农家夫与妇。
寿考百年作田祖,岁岁田头管风雨。 -
163.《退之谓以鸟鸣春往往为以夏鸣耳古人麦黄韵鹂》 宋·舒岳祥
麦熟即快活,汝不食麦空饶舌。
前时斗粟银百星,老农无银色菜青。
此鸟年年啄草子,今年草根救人死。
鸟无所食饥奈何,见人食麦喜且歌。 -
164.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
165.《向和卿览余诗见赠次韵奉酬》 宋·杨时
杜陵头白长昏昏,海图旧绣冬不温。
更遭恶卧布衾裂,尽室受冻忧黎元。
诗人穷愁自古尔,岂若种艺依青门。
嗟予老懒世不用,穷巷久雨无高轩。