-
201.《清平乐》 唐·温庭筠
上阳春晚,宫女愁蛾浅。
新岁清平思同辇,争奈长安路远¤
凤帐鸳被徒熏,寂寞花锁千门。
竞把黄金买赋, -
202.《菩萨蛮》 唐·韦庄
红楼别夜堪惆怅,香灯半卷流苏帐。
残月出门时,美人和泪辞。
琵琶金翠羽,弦上黄莺语。
劝我早归家,绿窗人似花。 -
203.《菩萨蛮》 唐·牛峤
舞裙香暖金泥凤,画梁语燕惊残梦。
门外柳花飞,
玉郎犹未归¤
愁匀红粉泪,眉剪春山翠。 -
204.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
205.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
206.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
207.《雨霖铃·寒蝉凄切》 宋·柳永
寒蝉凄切,对长亭晚,骤雨初歇。
都门帐饮无绪,留恋处,兰舟催发。
执手相看泪眼,竟无语凝噎。
念去去,千里烟波,暮霭沉沉楚天阔。 -
208.《隔帘听(林钟商)》 宋·柳永
咫尺凤衾鸳帐,欲去无因到。
虾须窣地重门悄。
认绣履频移,洞房杳杳。
强语笑。 -
209.《少年游》 宋·杜安世
小楼归燕又黄昏。
寂寞锁高门。
轻风细雨,惜花天气,相次过春分。
画堂无绪,初燃绛蜡,罗帐掩余薰。
多情不解怨王孙,任薄幸、一从君。 -
210.《昼夜乐》 宋·黄庭坚
夜深记得临岐语。
说花时,归来去。
教人每日思量,到处与谁分付。
其奈冤家无定据。 -
211.《调笑转踏》 宋·郑仅
上助清欢。
女伴相将,调笑入队。
春楼有女字罗敷。
二十未满十五余。 -
212.《解语花》 宋·秦观
窗涵月影,瓦冷霜华,深院重门悄。
画楼雪杪。
谁家笛、弄彻梅花新调。
寒灯凝照。 -
213.《浣溪沙(广陵被召留别)》 宋·晁补之
帐饮都门春浪惊。
东飞身与白鸥轻。
淮山一点眼初明。
谁使梦回兰芷国,却将春去凤凰城。
樯乌风转不胜情。 -
214.《浪淘沙慢·晓阴重》 宋·周邦彦
晓阴重,霜凋岸草,雾隐城堞。
南陌脂车待发,东门帐饮乍阕。
正拂面、垂杨堪揽结。
掩红泪、玉手亲折。 -
215.《玉楼春(大石)》 宋·周邦彦
当时携手城东道。
月堕檐牙人睡了。
酒边难使客愁惊,帐底不教春梦到。
别来人事如秋草。
应有吴霜侵翠葆。
夕阳深锁绿苔门,一任卢郎愁里老。 -
216.《双头莲(双调)》 宋·周邦彦
一抹残霞,几行新雁,天染云断,红迷阵影,隐约望中,点破晚空澄碧。
助秋色。
门掩西风,桥横斜照,青翼未来,浓尘自起,咫尺凤帏,合有人相识。
叹乖隔。 -
217.《玉楼春(大石)》 宋·周邦彦
当时携手城东道。
月堕檐牙人睡了。
酒边难使客愁惊,帐底不教春梦到。
别来人事如秋草。
应有吴霜侵翠葆。
夕阳深锁绿苔门,一任卢郎愁里老。 -
218.《双头莲(双调)》 宋·周邦彦
一抹残霞,几行新雁,天染云断,红迷阵影,隐约望中,点破晚空澄碧。
助秋色。
门掩西风,桥横斜照,青翼未来,浓尘自起,咫尺凤帏,合有人相识。
叹乖隔。 -
219.《浣溪沙》 宋·毛滂
本是青门学灌园。
生涯浑在乱山前。
一犁春雨种瓜田。
别后倩云遮鹤帐,来时和月寄渔船。
旁人莫做长官看。 -
220.《生查子》 宋·周紫芝
清歌忆去年,共唱秦楼曲。
门外月横波,帐里人如玉。
秋风吹彩云,梦断惊难续。
别调不堪闻,红泪销残烛。