-
221.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
222.《夜会问答十》 唐·皮日休
寒夜清,帘外迢迢星斗明。
况有萧闲洞中客,吟为紫凤呼凰声。
瘿木杯,杉赘楠瘤刳得来。 -
223.《京口与友生话别》 唐·陆龟蒙
共是悲秋客,相逢恨不堪。
雁频辞蓟北,人尚在江南。
名利机初发,樵渔事先谙。
松门穿戴寺,荷径绕秦潭。 -
224.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
225.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
226.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
227.《赠东川梓桐县韦德孙长官》 唐·罗邺
前代高门今宰邑,怀才重义古来无。
笙歌厌听吟清句,京洛思归展画图。
蜀酝天寒留客醉,陇禽山晓隔帘呼。
何年期拜朱幡贵,马上论诗在九衢。 -
228.《早梅》 唐·罗邺
缀雪枝条似有情,凌寒澹注笑妆成。
冻香飘处宜春早,素艳开时混月明。
迁客岭头悲袅袅,美人帘下妒盈盈。
满园桃李虽堪赏,要且东风晚始生。 -
229.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
230.《横塘》 唐·韩偓
秋寒洒背入帘霜,凤胫灯清照洞房。
蜀纸麝煤沾笔兴,越瓯犀液发茶香。
风飘乱点更筹转,拍送繁弦曲破长。
散客出门斜月在,两眉愁思问横塘。 -
231.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
232.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
233.《梁氏水斋》 唐·韦庄
独醉任腾腾,琴棋亦自能。
卷帘山对客,开户犬迎僧。
看蚁移苔穴,闻蛙落石层。
夜窗风雨急,松外一庵灯。 -
234.《冬日长安感志寄献虢州崔郎中二十韵》 唐·韦庄
帝里无成久滞淹,别家三度见新蟾。
郄诜丹桂无人指,阮籍青襟有泪沾。
溪上却思云满屋,镜中惟怕雪生髯。 -
235.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
236.《丙辰年鄜州遇寒食城外醉吟五首》 唐·韦庄
满街杨柳绿丝烟,画出清明二月天。
好是隔帘花树动,女郎撩乱送秋千。
雕阴寒食足游人,金凤罗衣湿麝薰。
肠断入城芳草路,淡红香白一群群。 -
237.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
238.《赠峨嵋山弹琴李处士》 唐·韦庄
峨嵋山下能琴客,似醉似狂人不测。
何须见我眼偏青,未见我身头已白。
茫茫四海本无家,一片愁云飏秋碧。 -
239.《赠旌德吕明府》 唐·黄滔
渥洼步数太阿姿,争遣王侯不奉知。
花作城池入官处,锦随刀尺少年时。
两衙断狱兼留客,三考论功合树碑。
须信隔帘看刺史,锦章朱绂已葳蕤。 -
240.《鹦鹉》 唐·殷文圭
丹觜如簧翠羽轻,随人呼物旋知名。
金笼夜黯山西梦,玉枕晓憎帘外声。
才子爱奇吟不足,美人怜尔绣初成。
应缘是我邯郸客,相顾咬咬别有情。