-
21.《招隐》 唐·昙翼
连峰数千里,修林带平津。
云起远山翳,风至□荒榛。
茅茨隐不见,鸡鸣知有人。
蹑磴践其迹,处处见遗薪。
乃知百代下,固有上皇民。 -
22.《招隐》 唐·昙翼
连峰数千里,修林带平津。
云起远山翳,风至□荒榛。
茅茨隐不见,鸡鸣知有人。
蹑磴践其迹,处处见遗薪。
乃知百代下,固有上皇民。 -
23.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
24.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
25.《浣溪沙(再和前韵)》 宋·苏轼
半夜银山上积苏。
朝来九陌带随车。
涛江烟渚一时无。
空腹有诗衣有结,湿薪如桂米如珠。
冻吟谁伴捻髭须。 -
26.《烛影摇红(上晁共道)》 宋·吴忆
楼雪初消,丽谯吹罢单于晚。
使君千炬起班春,歌吹香风暖。
十里珠帘尽卷。
正人在、蓬壶阆苑。 -
27.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
28.《狼三则》 清·蒲松龄
其一
有屠人货肉归,日已暮,欻一狼来,瞰担上肉,似甚垂涎,随尾行数里。
屠惧,示之以刃,少却;及走,又从之。
屠无计,思狼所欲者肉,不如姑悬诸树而早取之。 -
29.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
30.《北山移文》 南北朝·孔稚珪
钟山之英,草堂之灵,驰烟驿路,勒移山庭:夫以耿介拔俗之标,萧洒出尘之想,度白雪以方洁,干青云而直上,吾方知之矣。
若其亭亭物表,皎皎霞外,芥千金而不眄,屣万乘其如脱,闻凤吹于洛浦,值薪歌于延濑,固亦有焉。
岂期终始参差,苍黄翻覆,泪翟子之悲,恸朱公之哭。
乍回迹以心染,或先贞而后黩,何其谬哉!呜呼,尚生不存,仲氏既往,山阿寂寥,千载谁赏!世有周子,隽俗之士,既文既博,亦玄亦史。 -
31.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
32.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
33.《金陵杂兴二百首》 宋·苏泂
内官折送御园梅,历刺如薪苦不才。
安得昌原带苔树,疏花分得几枝来。 -
34.《句》 宋·张潞
独木乘危涉,劳薪带湿炊。
-
35.《春日田园杂兴》 宋·感兴吟
儿结衰衣妇浣纱,暖风疏雨趱桑麻。
金桃接种连花蕊,紫竹称根带笋芽。
椎鼓踏歌朝祭社,卖薪挑花晚回家。
前村犬吠无他事,不是搜监定榨茶。 -
36.《句》 宋·释净照
盘馔春多笋,厨薪泾带苔。
-
37.《探禹穴感怀》 宋·赵兴缗
神禹宏疏凿,流传山海经。
披览未为足,时骑李白鲸。
是日轻飙起,翛然天籁鸣。
孤峰带江浙,突兀地轴横。 -
38.《登越王城怀古》 明·程玄辅
霸业今何在,行成计亦深。
秋风吹海水,寒日下山阴。
野燎余荒草,孤城带远林。
吴仇终克复,不负卧薪心。 -
39.《韩蕲王花园老卒歌和吴渊颖》 明·屠隆
中原胡尘涨天起,汴城日落大旗靡。
翠华北去泥马南,坐拥西湖衣带水。
蕲王徒步起行间,百战驰驱剑光驶。
金牌昼飞玉塞昏,三字狱成岳飞死。 -
40.《东坡作戒杀诗贻陈季常季常自后不复杀岐亭之》 明·王衡
人饥慕粱肉,肉厌思茗汁。
径寸神明仓,蛲蛔争暖湿。
珍味纵可穷,饥饱要自得。
于我实腐余,于彼捐所急。