-
121.《辞蜀相妻女诗》 唐·黄崇嘏
一辞拾翠碧江湄,贫守蓬茅但赋诗。
自服蓝衫居郡掾,永抛鸾镜画蛾眉。
立身卓尔青松操,挺志铿然白璧姿。
幕府若容为坦腹,愿天速变作男儿。 -
122.《上川主武元衡相国二首》 唐·薛涛
落日重城夕雾收,玳筵雕俎荐诸侯。
因令朗月当庭燎,不使珠帘下玉钩。
东阁移尊绮席陈,貂簪龙节更宜春。
军城画角三声歇,云幕初垂红烛新。 -
123.《哭卫尚书》 唐·灵一
画戟重门楚水阴,天涯欲暮共伤心。
南荆双戟痕犹在,北斗孤魂望已深。
莲花幕下悲风起,细柳营边晓月临。
有路茫茫向谁问,感君空有泪沾襟。 -
124.《送灵武李侍御》 唐·无可
灵州天一涯,幕客似还家。
地得江南壤,程分碛里砂。
禁盐调上味,麦穗结秋花。
前席因筹画,清吟塞日斜。 -
125.《送郑使君》 唐·贯休
刺婺廉闽动帝台,唯将清净作梯媒。
绿沈枪卓妖星落,白玉壶澄苦雾开。
仁爱久悬溪上月,恩光又发岭头梅。 -
126.《留题阁皂观》 唐·伊用昌
花洞门前吠似雷,险声流断俗尘埃。
雨喷山脚毒龙起,月照松梢孤鹤回。
萝幕秋高添碧翠,画帘时卷到楼台。
两坛诗客何年去,去后门关更不开。 -
127.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
128.《一叶落·一叶落》 五代·李存勖
一叶落,搴珠箔。
此时景物正萧索。
画楼月影寒,西风吹罗幕。
吹罗幕,往事思量着。 -
129.《连理枝》 唐·李白
雪盖宫楼闭,罗幕昏金翠。
斗压阑干,香心澹薄,梅梢轻倚。
喷宝猊香烬、麝烟浓,馥红绡翠被。
浅画云垂帔,点滴昭阳泪。
咫尺宸居,君恩断绝,似遥千里。
望水晶帘外、竹枝寒,守羊车未至。 -
130.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。 -
131.《更漏子》 唐·温庭筠
柳丝长,春雨细,花外漏声迢递。
惊塞雁,起城乌,画屏金鹧鸪。
香雾薄,透帘幕,惆怅谢家池阁。
红烛背,绣帘垂,梦长君不知。 -
132.《浣溪沙》 唐·韦庄
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前¤
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱阑,含嚬不语恨春残。
欲上秋千四体慵,拟交人送又心忪,画堂帘幕月明风¤
此夜有情谁不极,隔墙梨雪又玲珑,玉容憔悴惹微红。 -
133.《归国遥》 唐·韦庄
春欲暮,满地落花红带雨。
惆怅玉笼鹦鹉,单栖无伴侣¤
南望去程何许,问花花不语。
早晚得同归去,恨无双翠羽。 -
134.《相见欢》 唐·薛昭蕴
罗襦绣袂香红,画堂中。
细草平沙蕃马、小屏风¤
卷罗幕,凭妆阁,思无穷。
暮雨轻烟魂断、隔帘栊。 -
135.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
136.《生查子》 唐·魏承班
烟雨晚晴天,零落花无语。
难话此时心,梁燕双来去¤
琴韵对薰风,有恨和情抚。
肠断断弦频,泪滴黄金缕。 -
137.《菩萨蛮》 唐·欧阳炯
晓来中酒和春睡,四支无力云鬟坠。
斜卧脸波春,玉郎休恼人¤
日高犹未起,为恋鸳鸯被。 -
138.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
139.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
140.《浣溪沙》 唐·张泌
钿毂香车过柳堤,桦烟分处马频嘶,为他沉醉不成泥¤
花满驿亭香露细,杜鹃声断玉蟾低,含情无语倚楼西。
马上凝情忆旧游,照花淹竹小溪流,钿筝罗幕玉搔头¤
早是出门长带月,可堪分袂又经秋,晚风斜日不胜愁。