-
141.《念奴娇(梦有奏方响而舞者)》 宋·蒋捷
夜深清梦,到丛花深处,满襟冰雪。
人在琼云方响乐,杳杳冲牙清绝。
翠E83A翔龙,金枞跃凤,不是蕤宾铁。
凄锵仙调,风敲珠树新折。 -
142.《一萼红(赋红梅)》 宋·张炎
倚阑干。
问绿华何事,偷饵九还丹。
浣锦溪边,餐霞竹里,翠袖不倚天寒。
照芳树、晴光泛晓,护么凤、无处认冰颜。 -
143.《大圣乐(华春堂分韵同赵学舟赋)》 宋·张炎
隐市山林,傍家池馆,顿成佳趣。
是几番临水看云,就树揽香,诗满阑干横处。
翠径小车行花影,听一片春声人笑语。
深庭宇。 -
144.《忆秦娥》 宋·万俟咏
天如洗。
金波冷浸冰壶里。
冰壶里。
一年得似,此宵能几。
等闲莫把阑干倚。
马蹄去便三千里。
三千里。
几重云岫,几重烟水。 -
145.《满庭芳》 宋·李鼐
腊雪溶酥,春冰浮玉,素蟾三五才过。
晓来庭户,何事五云多。
尽道九天麟坠,将环佩、袅袅鸣珂。
风标爽,胸中嵬磊,豪气挽天河。 -
146.《念奴娇》 宋·刘镇
调冰弄雪,想花神清梦,徘徊南土。
一夏天香收不起,付与蕊仙无语。
秀入精神,凉生肌骨,销尽人间暑。
称轩悉绝,惜花还胜儿女。 -
147.《清平乐(赵围避暑)》 宋·刘镇
柳阴庭院。
帘约风前燕。
着雨荷花红半敛。
消得盈盈绿扇。
竹光野色生寒。
玉纤雪藕冰盘。
长记酒醒人静,暗香吹月栏干。 -
148.《洞仙歌(壬辰六月十二日纳凉)》 宋·葛郯
璚楼十二,无限神仙侣。
紫绂丹麾彩鸾驭。
步虚声杳霭,碧落天高,微云淡,点破瑶阶白露。
暗香来水阁,冰簟纱厨,一枕风轻自无暑。 -
149.《洞仙歌(壬辰六月十二日纳凉)》 宋·葛郯
璚楼十二,无限神仙侣。
紫绂丹麾彩鸾驭。
步虚声杳霭,碧落天高,微云淡,点破瑶阶白露。
暗香来水阁,冰簟纱厨,一枕风轻自无暑。 -
150.《念奴娇(中秋呈徐叔至)》 宋·谢懋
齐天湛碧。
正新凉风露,冰壶清彻。
河汉无声光练练,涌出银蟾孤绝。
岩桂香飘,井梧影转,冷浸官袍洁。 -
151.《鹧鸪天(绕花台)》 宋·何澹
庾岭移来傍桂业。
绕花安敢望凌风。
癯儒合作孤芳伴,四面相看一笑同。
冰照座,玉横空。
雪花零落暗香中。
有人醉倚阑干畔,付与江南老画工。 -
152.《洞仙歌·荷花》 宋·刘光祖
晚风收暑,小池塘荷净。
独倚胡床酒初醒。
起徘徊、时有香气吹来,云藻乱,叶底游鱼动影。
空擎承露盖,不见冰容,惆怅明妆晓鸾镜。 -
153.《念奴娇》 宋·程公许
然有怀,借韵作一首。
晓凉散策,恨西风不贷,一池残绿。
谁与冰轮捴玉斧,恰好今宵圆足。
树杪翻光,莎庭转影,零乱昆台玉。 -
154.《蝶恋花(快阁)》 宋·严仁
杰阁青红天半倚。
万里归舟,更近阑干舣。
木落山寒凫雁起。
一声渔笛沧洲尾。
千古文章黄太史。
虱虱高风,长照冰壶里。
何以荐君秋菊蕊。
癯瓢为酌西江水。 -
155.《月华清(春夜对月)》 宋·洪茶
花影摇春,虫声吟暮,九霄云幕初卷。
谁驾冰蟾,拥出桂轮天半。
素魄映、青琐窗前,皓彩散、画阑干畔。
凝眄。 -
156.《酹江月·夜凉》 宋·黄升
西风解事,为人间、洗尽三庚烦暑。
一枕新凉宜客梦,飞入藕花深处。
冰雪襟怀,琉璃世界,夜气清如许。
刬然长啸,起来秋满庭户。 -
157.《凤凰台上忆吹箫(蜡梅用前韵)》 宋·侯置
浅染霓裳,轻匀汉额,巫山行雨方还。
最好是、肌香蜡莹,萼嫩红干。
曾见金钟在列,钧天罢、笋_都闲。
妖饶似,晓镜乍开,绿沁眉山。 -
158.《凤凰台上忆吹箫(蜡梅用前韵)》 宋·侯置
浅染霓裳,轻匀汉额,巫山行雨方还。
最好是、肌香蜡莹,萼嫩红干。
曾见金钟在列,钧天罢、筍虡都闲。
妖饶似,晓镜乍开,绿沁眉山。 -
159.《高阳台》 宋·王亿之
双桨敲冰,低篷护冷,扁舟晓渡西冷。
回首吴山,微茫遥带重城。
堤边几树垂杨柳,早嫩黄、摇动春情。
问孤鸿,何处飞来,共唤飘零。 -
160.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。