-
141.《题披云亭》 宋·释绍昙
大地黑漫漫,日月久韬□。
山藤聊一挥,神与境相会。
八纮净无尘,万象镜中翳。
天外出头看,笑擘阑干碎。 -
142.《江楼写望》 宋·释文珦
晨登江上楼,周览竟遐目。
江天渺无际,清致如可匊。
初日明远峰,微烟消广麓。
平波净如镜,群象印寒渌。 -
143.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
净五眼,得五力,五通曾告瞿昙觅。
证知见觉不相干,因邪打正连天碧。 -
144.《灵济桥语》 宋·释印肃
此渡若非桥,不放众生过。
过去现在佛,并西来达磨。
皆是接群迷。
直指人这个。 -
145.《普庵歌》 宋·释印肃
祝个普庵纯宝贝,妙慧庄严真畅快。
无门为户到人稀,万里神光圆顶盖。
非相身,无不在,体露堂堂声色外。 -
146.《缘识》 宋·宋太宗
法演双林下,凡情世眼观。
澹烟光雨际,孤月净云端。
意思皆时暂,纵横大教宽。
含情能息虑,物外不相干。 -
147.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。