-
61.《喜雨上使君》 宋·程公许
塞垣昏昏缠杀气,春阳叹旰怪如燬。
老蛟熟睡呼不起,暴尪鞭巫徒为耳。
云将族兮俄披靡,飞廉之怒谁或使,绵州刺史亦劳止,寝不遑安食不旨。 -
62.《乌伤行》 宋·王柏
惟皇降衷于下民,暴暴莫殄心之仁。
孝哉颜氏一有感,毕逋衔土成丘茔。
彼亦莫如其所以,自甘血觜含余辛。
志壹动气气动志,凤仪麟出理亦均。 -
63.《荔支》 宋·陶弼
五月南游渴,欣逢荔子丹。
壳匀仙鹤顶,肉露白晶丸。
色映离为火,甘殊木作酸。
枝繁恐相染,树重欲成团。 -
64.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
65.《遭族人横逆》 宋·陈淳
颜子有犯不之校,胸怀洒落冰雪融。
孟轲横逆必自反,律己程度严秋霜。
君子於物本无闷,小人胡尔好有攻。
矧今薄俗抑又甚,绝无礼义争豪强。 -
66.《杖锡虎》 宋·戴表元
杖锡山中深,与世绝往学。
从来称是仙圣窟,虎暴不得奸其间。
今年山神大失职,虎来山前搏人食。
传闻此义我亦怪,历问更为居者惜。