-
41.《谢僧寄茶》 唐·李咸用
空门少年初志坚,摘芳为药除睡眠。
匡山茗树朝阳偏,暖萌如爪拏飞鸢。
枝枝膏露凝滴圆,参差失向兜罗绵。 -
42.《即目二首》 唐·韩偓
万古离怀憎物色,几生愁绪溺风光。
废城沃土肥春草,野渡空船荡夕阳。
倚道向人多脉脉,为情因酒易伥伥。 -
43.《竹十一首》 唐·陈陶
不厌东溪绿玉君,天坛双凤有时闻。
一峰晓似朝仙处,青节森森倚绛云。
万枝朝露学潇湘,杳霭孤亭白石凉。
谁道乖龙不得雨,春雷入地马鞭狂。 -
44.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
45.《采实心竹杖寄赠李萼侍御》 唐·皎然
竹杖裁碧鲜,步林赏高直。
实心去内矫,全节无外饰。
行药聊自持,扶危资尔力。
初生在榛莽,孤秀岂封殖。
干雪不死枝,赠君期君识。 -
46.《苦热寄赤松道者》 唐·贯休
天云如烧人如炙,天地炉中更何适。
蝉喘雷干冰井融,些子清风有何益。
守羊真人聃之役,高吟招隐倚碧壁。
紫气红烟鲜的的,涧茗园瓜麹尘色,骄冷奢凉合相忆。 -
47.《贺郑使君》 唐·贯休
三衢蜂虿陷城池,八咏龙韬整武貔。
才谕危亡书半幅,便思父母泪双垂。
戈收甲束投仁境,汗浃魂飘拜虎旗。 -
48.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
49.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
50.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
51.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
52.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
53.《水调歌头(上巳日领客往洛阳桥)》 宋·程大昌
坐上羽觞釂,水际洧衣褰。
适兹胜赏,风轻云薄有情天。
不用船舷悲唱,真俯阑干小海,乐事可忘年。
莫向歌珠里,却叹鬓霜鲜。 -
54.《青玉案(池亭)》 宋·王质
浮萍不碍鱼行路。
细数鱼来去。
静倚溪阴深觅句。
碧鲜清润,影摇香度。
易觉阑干暮。
凫雏深傍苹根住。
浴罢红衣褪残缕。
一寸江湖可付。
渚兰汀草,卧烟敧雨。
荒了垂纶处。 -
55.《满江红(和李颖士)》 宋·赵善括
传语风光,须少驻、共君流转。
谁忍见、绿肥红瘦,鲜欢多感。
泽国千丝烟雨暗,江城一带云山远。
看新荷、泛水学人愁,心常卷。 -
56.《惜秋华·木芙蓉》 宋·吴文英
路远仙城,自王郎去后,芳卿憔悴。
锦段镜空,重铺步障新绮。
凡花瘦不禁秋,幻腻玉、腴红鲜丽。
相携。 -
57.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
58.《虞美人(大红桃花)》 宋·刘辰翁
鞓红干色无光霁。
须是鲜鲜翠。
翛然一点系裙腰。
不著人间金屋、恐难销。
英英肯似焉支贵。
漫脱红霞帔。
落时且勿涴尘泥。
留向天台洞口、泛吾诗。 -
59.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
60.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。