-
121.《都漕适至作诗相庆次韵》 宋·曾协
邂逅江干倍冁然,喜公强健过前年。
笔端电扫三千字,言下冰消十二缘。
传业有人吾免矣,击鲜溷汝古同然。
自今拟弃人间事,总把传家付阿圆。 -
122.《送潚丞剡川》 宋·楼钥
工部丞崑丘,我生丁巳年。
比吾既逾冠,再转丞金囦。
年龄过半百,奏子哦松轩。
亲见勤小物,如彼少壮然。 -
123.《出郊劝耕因游吴山清隐》 宋·虞俦
第一林泉得纵观,春风随步着栏干。
山园梅雪千株在,门纳湖光十里宽。
水上湿红云片段,亭前鲜碧玉檀栾。
主人才调浑相称,题柱诗篇一一刊。 -
124.《寄孙子进昆仲》 宋·赵蕃
霜风入枯苇,客枕那能安。
起寻短灯檠,捐书复慷看。
缅思平生游,平陆多奔湍。
怀哉岂无人,荆吴路漫漫。 -
125.《过屈大夫清烈庙下》 宋·魏了翁
鸾皇栖高梧,那能雇鸱枭。
椒兰自昭质,不肯化艾萧。
人生同一初,气有善不善。
一为君子归,宁受流俗变。 -
126.《朝字韵诗诸丈倡酬未已再次韵》 宋·魏了翁
风挟重阴牛戴牛,电雷雹雪来终朝。
诗人隐忧寓酬倡,清辉错落欺琨瑶。
似惊一日四变异,须省二气同根苗。
非阴能胜阳不竞,非物能眚人先妖。 -
127.《题袁追远亭》 宋·魏了翁
宝剑初期多击鲜,嗟嗟何及泪阑干。
美官孰与承颜乐,丰祀何如啜菽懽。
已矣亲容生死阔,要知好道始终难。
共惟出自期无忝,留作松楸久远看。 -
128.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
129.《张孝显晨访懋忠堂因拉陈升可王囦道同饮径醉》 宋·岳珂
凌晨有客来款门,盥栉下榻呼冠巾。
怪生鹊喜绕庭树,迎客不但填河津。
清尊湛湛开北牖,颐指市奴骏奔走。
烹鲜煮饼罗朝盘,苜蓿阑干岂有无。 -
130.《齐天乐 天津桥次韵》 元·许有壬
深宫傅粉,江东主肥,鲜养成娇软。
北望中原,自分秦越,尽付马蹂车碾。
神州天远。
笑六代封疆,一毫无展。 -
131.《捕鱼图歌》 明·李东阳
贫家捕鱼多用罾,富家捕鱼多用网。
贫家不如富家利,一网得鱼长数丈。
江花夹岸江水深,此时尺鱼如寸金。
岸高罾小扳不足,渔歌哀咽愁人心。 -
132.《与鲜于茶干》 宋·晁公溯
吾犹蠹书鱼,岂能味斯文。
但以性所嗜,颇与黄卷亲。
喜闻天下言,孝章有大名。
苟得从其游,亦足慰此生。 -
133.《题方家峪刘寺山门》 宋·顾逢
洒墨起云端,神威耸众观。
直疑鲜甲动,相对骨毛寒。
瞠目真如活,腾空似不难。
传闻风雨夜,雷电绕阑干。 -
134.《水仙花二首》 宋·郭印
琉璃擢干耐祁寒,玉叶金须色正鲜。
弱质先梅夸绰约,献香真是水中仙。 -
135.《杨隐父新开竹轩赋诗遗之》 宋·郭印
擢干傍东岗,穷年閟幽独。
寒分渭水烟,莹矗蓝田玉。
凿户清飚来,秀色鲜可掬。
覉人初一见,洗尽尘土目。 -
136.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
137.《退之谓以鸟鸣春往往为以夏鸣耳古人麦黄韵鹂》 宋·舒岳祥
麦熟即快活,汝不食麦空饶舌。
前时斗粟银百星,老农无银色菜青。
此鸟年年啄草子,今年草根救人死。
鸟无所食饥奈何,见人食麦喜且歌。 -
138.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。