-
81.《洞仙歌》 宋·卢祖皋
为胜概。
攻愧辞荣念归而未护也,赋此寿之
东楼佳丽,缥缈风烟表。
幻得楼山更深窈。 -
82.《洞仙歌(寿外舅)》 宋·卢祖皋
扁舟入浙,便有家山意。
全胜轺车驾边地。
爱官尘不到,书眼争明,称寿处,春傍梅花影里。
平生丘壑志,未老求闲,天亦徘徊就归计。 -
83.《玉楼春(寿平江陈守)》 宋·张时甫
姑苏台上春光发。
菊老寒轻香未歇。
人言太守是是龚黄,天为吾君生稷契。
月良庆会俱良月。
万岁千秋同瑞节。
明朝仙领趣提鳌,十万人家齐卧辙。 -
84.《明教院》 宋·方惟深
宝刹临苍峡,门迎万里船。
湍声沉鸟语,岸沫拥蛟涎。
朝供收崖粟,宵瓶煮石泉。
平生林壑趣,向此合留连。 -
85.《摸鱼儿 次韵庐疏齐宪使题岁寒亭 此首下原附》 元·程文海
问疏斋、湘中朱凤,何如江上鹦鹉。
波寒木落人千里,客里与谁同住。
茅屋趣。
吾自爱吾亭,更爱参天树。 -
86.《楚南伟观楼》 宋·陈岘
平生足迹穷遐陬,一麾更守湖湘州。
西接悬崖五溪曲,南望渺极苍梧愁。
天涯牢落孰慰意,千嶂倒影三江流。
千里脉络兹要会,意趣端与江山投。 -
87.《泽卿示兰亭考作萧翼取兰亭辞》 宋·黄畴若
长廊睥睨来者谁,出门解后渠得知。
不言使者求遗书,只言浴茧当及时。
从容与语益款洽,论到翰墨尤瑰奇。
山僧技养不自禁,稍出修禊兰亭词。 -
88.《挽张南轩先生八首》 宋·彭龟年
时平有剩贼,人夥无宽乡。
上下日逼趣,雕瘵谁得将。
纷纷几守宰,所较有短长。
专利计锱铢,治法出一方。 -
89.《山居十首》 宋·薛嵎
前村雨脚收,斜阳挂高树。
老翁牵牛归,颇亦有幽趣。
山风响茅屋,崖月导芒屨。
平生江湖心,於此谢驰鹜。 -
90.《题画》 元·周砥
水阔天低欲尽头,柳花如雪暗归舟。
平生解识沧洲趣,何处飞来双白鸥。 -
91.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
92.《答任师中次韵(来诗劝以诗酒自娱·)》 宋·苏轼
闲里有深趣,常忧儿辈知。
已成归蜀计,谁惜买山赀。
世事久已谢,故人犹见思。
平生不饮酒,对子敢论诗。 -
93.《客至当饮酒二首》 宋·王安石
结屋在墙阴,闭门读诗书。
怀我平生友,山水异秦吴。
杖藜出柴荆,岂无马与车。
穷通适异趣,谈笑不相愉。
岂复求古人,浩荡与之俱。
客至当饮酒,日月无根株。 -
94.《题斋壁》 宋·陆游
手斸云根结草庐,平生心事满无余。
二升菰米晨炊饭,一碗松灯夜读书。
天理直须闲处看,人谋常向巧中疏。
烟波有趣君知否,裂网伸钩也得鱼。 -
95.《初冬》 宋·陆游
平生诗句领流光,绝爱初冬万瓦霜。
枫叶欲残看愈好,梅花未动意先香。
暮年自适何妨退,短景无营亦自长。
况有小儿同此趣,一窗相对弄朱黄。 -
96.《写怀寄献枢密太尉》 宋·宋祁
仆本草茅人,守植自有素。
偶与力运偕,牵丝及荣路。
矢将保独行,安敢邀诡遇。
朝跻绿雾阁,夕舍金马署。 -
97.《石楼》 宋·张耒
清溪若奔虬,八锁束其颈。
奔腾去莫脱,摆掣姿骁猛。
嘈嘈战风霆,万鼓助其劲。
声驱石崖动,气抱晴日冷。 -
98.《喜宝积智轸道人惠书偈》 宋·张耒
南山老禅翁,白净如水月。
我初获亲近,解此痴脑结。
十年归故里,父老半存灭。
逢师百如旧,才若旦夜别。 -
99.《都下秋怀呈聂之美》 宋·司马光
愚疏强从仕,趣尚与时乖。
朅来游京邑,荣愿知谁谐。
王国富英奇,气象摽岩崖。
云鸿送双目,攀援路可阶。 -
100.《游信州南岩》 宋·晁补之
南岩夫何为,山作天倚盖。
山南豁山腹,飞顶覆其外。
初如鹏将翔,膺击群麓背。
乍似海大鱼,呀口噞而嘬。