-
1.《赴洛道中作》 魏晋·陆机
远游越山川,山川修且广。
振策陟崇丘,安辔遵平莽。
夕息抱影寐,朝徂衔思往。
顿辔倚嵩岩,侧听悲风响。
清露坠素辉,明月一何朗。
抚枕不能寐,振衣独长想。 -
2.《偶书》 宋·宋祁
远作分符守,犹为持橐官。
易漂非待煦,自栗不须寒。
发变他年素,心馀即日丹。
过门休骯脏,逢路定汍澜。 -
3.《对雨》 明·许继
沉沉时雨积,冥漠晦平莽。
卧起人事闲,临轩坐虚敞。
繁林滴余润,曲池散清响。
去家徒有思,出门亦何往。
山深乱云合,村暝孤烟上。
飞鸟望不还,空愁结遥想。 -
4.《啸台》 宋·宋庠
孤壁横天畿,归然袤寻丈。
恭承晋高士,尝此摅遐想。
临风挹胜轨,意若无今曩。
当涂昔战龙,典午方搆象。 -
5.《太平寺泉眼》 唐·杜甫
招提凭高冈,疏散连草莽。
出泉枯柳根,汲引岁月古。
石间见海眼,天畔萦水府。
广深丈尺间,宴息敢轻侮。 -
6.《崔篆平反》 未知·佚名
崔篆,汉人也,为郡守,时王莽改制,爪牙遍及各地,严刑峻法,杀戮无辜。
篆所至之囚系满狱。
篆垂涕曰:“嗟乎,刑法酷烈,乃至于斯!此皆何罪!”遂为之平反,所出二千余人。
吏叩头谏曰:“君诚仁者,然今独君为君子,将有悔乎?”篆曰:“吾无悔,纵杀吾而赎二千人,何悔之有?”吏默然无以应。 -
7.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
8.《用彦平韵赋石外舅短项翁》 宋·耿镃
人生何地逃奇耦,白发转头成宿莽。
百年同尽草一丘,谁见乘槎上牛斗。
不如醉倒三万场。
何必龙山岁重九。 -
9.《题吴仲圭平远图》 明·鲍恂
苍山遥遥几千里,绿树参差碧烟起。
双帆忽从江上归,影落斜阳湿秋水。
林阴苍莽鸟不飞,石径蹭蹬行人稀。
松根似可缚茅屋,沙尾亦足容渔矶。 -
10.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
11.《自岐江山行至平陆驿五言二十四韵》 宋·欧阳修
岐江望平陆,百里千余岭。
萧条断烟火,莽苍无人境。
峰峦互前後,南北失壬丙。
天秋云愈高,木落岁方冷。 -
12.《和刘原甫平山堂见寄》 宋·欧阳修
督府繁华久已阑,至今形胜可跻攀。
山横天地苍茫外,花发池台草莽间。
万井笙歌遗俗在,一◇风月属君闲。
遥知为我留真赏,恨不相随暂解颜。 -
13.《来燕堂与赵叔平王禹玉王原叔韩子华联句》 宋·欧阳修
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下士。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
14.《平山堂留题》 宋·梅尧臣
蜀冈莽苍临大邦,雄雄太守驻旌幢。
相基树楹气势厖,千山飞影横过江。
峰峤俯仰如奔降,雷塘坡小鸂鶒双。
陆羽井苔黏瓦缸,煎铛泻鼎声淙淙。
雨牙鸟爪不易得,碾雪恨无居士庞。
已见宣城谢公陋,吟看远岫通高窗。 -
15.《太平仙游山神祠》 宋·吴潜
仙游杳不极,山夕景独殊。
丹气发空翠,天灯照连珠。
下有神之宅,何年托蓬壶。
想争隋氏鹿,赫赫雄万夫。 -
16.《上韩平原》 宋·华岳
君家勋业在盘盂,莫把头颅问钃镂。
汉地不埋王莽骨,唐天难庇禄山躯。
不随召奭始求老,便学孔明终托孤。
十庙英灵俨如在,谩于宗社作穿窬。 -
17.《过桂平》 宋·陈藻
岭南太平尚鸿荒,城壁空坚草莽长。
忽到浔州江上饮,喜他风物近吾乡。 -
18.《叔嘉叔平既斩衰祝之以诗》 宋·陈藻
大儿年十四,三五不知八。
源流於其母,造化保太察。
小儿十岁周,松竹不知对。
吾休置奴婢,天遣供井碓。 -
19.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
20.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。