-
281.《村居书事二首》 宋·陆游
药物枝梧病渐苏,门前野老笑相呼。
春深水暖多鱼婢,雨足年丰少麦奴。
小饮杯盘随事具,闲行巷陌倩人扶。
题诗非复羌村句,谁与丹青作画图。 -
282.《溪上避暑》 宋·陆游
暮年事业转悠悠,尽日投竿杜若洲。
世上漫言天爱酒,古来宁有地埋忧?全家只合云山老,万事空惊岁月遒。
褫带脱冠犹病喝,正平颇忆著岑牟。 -
283.《思北邻韩二翁西邻因庵主南邻章老秀才》 宋·陆游
乡闾耆宿非复前,老章病死今三年。
朝来出门为太息,不见此翁催社钱。
我比翁虽差识字,向来推择尝为吏,事功自计无一毫,尚不如翁终日醉。 -
284.《老身》 宋·陆游
老身无处著,登望忆闲游。
白浪浮天远,黄云出塞秋。
百年殊鼎鼎,万事只悠悠。
岁晚长亭路,寒侵季子裘。 -
285.《老甚自咏》 宋·陆游
残年真欲数期颐,一事无营饱即嬉。
身入儿童斗草社,心如太古结绳时。
腾腾不许诸人会,兀兀从嘲老子痴。
亦莫城中买盐酪,菜羹有味淡方知。 -
286.《省事》 宋·陆游
老去终年卧草庐,事皆省尽略无余。
麈留鼠迹犹嗔拂,风作瓢声固不除。
兴发旧醅何害醉,诗成拙笔亦堪书。
投床睡美悠然觉,作计今知本不疏。 -
287.《酒无独饮理》 宋·陆游
酒无独饮理,常恨欠佳客。
忽得我辈人,岂计晨与夕。
少年事虚名,岁月驹过隙;自从老大来,一日亦可惜。
糟丘未易办,小计且千石。
颓然置万事,天地为幕帟。
人生如刀砺,磨尽要有日;不须荷锸随,况问几两屐。 -
288.《投老》 宋·陆游
投老百无成,山林送此生。
薄才元易尽,古道竟难行。
陋巷牛羊迹,衡门鸟雀声。
新年幸差健,作意事春耕。 -
289.《闻孙岩老挂冠叹仰之余辄赋长句》 宋·陆游
圣贤在世龙行天,出处何至为物牵。
後人竞作驹伏辕,未死奄奄如九泉。
郫孙公者山泽僊,巉岩玉骨寒入肩。
哦诗调苦乱嘒蝉,燥墨瘦字丑不妍。 -
290.《即事示子遹》 宋·陆游
四十已悲非少年,耄期何事每欢然?游山夜雨眠僧院,沽酒秋风上钓船。
诸友诗章来亹亹,小儿笔势亦翩翩。
眼边不是常萧索,终忆巢居访老仙。 -
291.《七十三吟》 宋·陆游
七十三年事事新,涵濡幸作六朝民。
发无可白方为老,酒不能赊始觉贫。
末路已悲身是客,此心犹与物为春。
柴门勿谓常岑寂,时有乡邻请药人。 -
292.《老鳏》 宋·陆游
水际山前有老鳏,终年无事亦非闲。
渊源师友简编上,土木形骸鱼鸟间。
零落断云依钓濑,连涓新月照柴关。
葵羹稗饭悠然过,一饱元非造物悭。 -
293.《喜事》 宋·陆游
武夷老子雪垂肩,喜事何曾减少年。
鹦鹉螺深翻细浪,辟邪炉暖起微烟。
幽花滴露沾纱帽,乱絮凭风扑画船。
虎豹九关君勿叹,未妨一笑住壶天。 -
294.《岁暮即事寄子由先生》 宋·张耒
岁暮淮阳客,贫闲两有余。
朝昏面壁坐,风雪闭门居。
老去深依佛,年衰更嗜书。
未能忘素业,聊用慰穷途。 -
295.《寄恢长老》 元·王冕
眼底纷纷涸辙鱼,道人遇地即安居。
瓦盂香软雕胡饭,松几晴翻贝叶书。
老到世情深脱略,年来生计亦萧疏。
相逢休论当时事,我亦西郊结草庐。 -
296.《二月雪》 宋·欧阳修
宁伤桃李花,无损杞与菊。
杞菊吾所嗜,惟恐食不足。
花开少年事,不入老夫目。
老夫无远虑,所急在口腹。
风晴日暖雪初销,踏泥自采篱边绿。 -
297.《暮春书事呈四舍人》 宋·欧阳修
树阴初合苔生晕,花蕊新成蜜满脾。
莺燕各归巢哺子,蛙鱼共乐雨添池。
少年春物今如此,老病衰翁了不知。
饱食杜门何所事,日长偏与睡相宜。 -
298.《清州书事》 宋·欧阳修
年丰千里无夜警,吏退一室焚清香。
青春固非老者事,白日自为闲人长。
禄厚岂惟◇饱食,俸余仍足买轻装。
君恩天地不违物,归去行歌颍水傍。 -
299.《书事呈中令长老》 宋·晁说之
忆昔中华年少壮,相逢海角意何如,惊人老境便如此,还解同尝橄榄无。
-
300.《初秋感事三首》 宋·刘克庄
跌荡当年赋两京,晚抛笔砚事春耕。
达空函启已心懒,读夹注书犹眼明。
金匮旧闻虚论次,香奁少作悔流行。
而今老病都休也,起听秋声百感生。