-
121.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
122.《游西山》 宋·郑刚中
我来西江边,兀坐阅寒暑。
水外有佳处,欲往兴辄阻。
昨朝主人闲,联辔临洲渚。
开船入江云,绝渡不须橹。 -
123.《用李参政游延福寺韵上之》 宋·曹勋
落日泉南郡,秋风领北城。
台符均庶等,杖履喜幽行。
与客情文重,持怀事物轻。
致君皆典礼,跻俗向丕平。 -
124.《寄子畅文显兼问佥判丈起居》 宋·赵蕃
昨忆长歌与君属,嗟尔明月悲黄菊。
问君得归今几日,我乃还家期未卜。
人生会合不可常,何止有类参与商。
月明固可共清影,菊开安得同幽香。 -
125.《次韵李晦父炎早梅》 宋·曹彦约
华颠淡色催人老,造化无功春不早。
翰林风月恣推排,万马一空三峡倒。
冷暖从渠入世情,孤真为我参幽抱。
单于未觉鼎鼐催,不与人间障烦恼。 -
126.《良月十六日以祈晴宿斋郊坛寺僧拉登梅岩读高》 宋·程公许
祝册颂九重,郊丘以晴祷。
小臣职骏奔,单车倦涂潦,崇阜逾巘崿,层坛敷千藁右兴念经始,面势若天造。 -
127.《庐山折桂一枝》 宋·董嗣杲
风露木叶飞,崖谷清气足。
不知月中花,几番破粟玉。
深岩得秋易,香味真绝俗。
幽人领此妙,况寄虎溪曲。
花放怯衣单,只叹岁时促。
折来浸瓦瓶,夜赏欠醽醁。 -
128.《拟苏少卿寄内》 宋·张嵲
话别河梁上,踟蹰古道边。
男儿重意气,握节向幽燕。
一来单于庭,五闰犹未还。
黄云愁瀚海,朔雪暗燕然。 -
129.《怀茅山寄句容江大夫》 宋·刘宰
昔朅三茅君,蹇步穷跻攀。
是时秋已高,爽气薄千山。
三峰敛神秀,突兀超尘寰。
世变逮狂秦,风俗如髦蛮。 -
130.《送吴叔扬通判代州》 宋·孔武仲
雁门襟喉地,北瞰单于城。
汉骑罢深入,塞垣春草生。
题舆当远去,磴道历峥嵘。
载路壶浆馈,出郭幡旗迎。 -
131.《赋芷》 宋·邓深
缥裁衣袂紫中单,触眼亭亭露未乾。
态度全然逼然蕙,馨香的不让春兰。
数枝潇洒北窗昼,一室清幽六月寒。
了不知名疑是芷,赋前诗后两存看。 -
132.《立夏明日行园无客五首》 宋·方回
衲朝裌暮午衫单,始觉春归不再寒。
些子幽花三两亩,霎时啼鸟百千般。
世情落落全相背,诗律平平略放宽。
连日饮徒偶焉往,自炊香薤五盘餐。 -
133.《次士特韵寄德久牧之》 宋·李处权
家山凿龙似修眉,中有伊川寒更绿。
吾庐亦复远城市,舍下清流环几曲。
四时幽人共吟醉,饮若长鲸杯要覆。
三年芳草怨王孙,定有金钱无处卜。 -
134.《简郭令》 宋·李处权
煌煌世谱未应微,直道高怀古所稀。
义往谁能单骑见,幽寻坐想垫巾归。
公庭此日棠堪憩,仙路他年舄解飞。
顾我登门勤倒屣,题诗愧匪谢玄晖。 -
135.《颂古一百首》 宋·释智愚
隔水何人歌竹枝,动人情思极幽微。
夜深转入单入调,月郎风高听者稀。 -
136.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
137.《读中兴颂碑》 宋·王洋
峨峨蜀道艰难路,万里行人走征戍。
如摇夜发川谷惊,回首长安满烟雾。
朔方日已催天明,朱辉散射朝霞千。
旌旗指顾豺虎静,风雨汛扫烟云清。 -
138.《观讲师有感》 宋·王洋
一僧据几坐,众僧列其间。
纷纷士与女,其外复相环。
娟娟谁家妇,粉面垂烟鬟。
既为时俗妆,复著道士冠。