-
281.《闲游二首》 唐·韩愈
雨后来更好,绕池遍青青。
柳花闲度竹,菱叶故穿萍。
独坐殊未厌,孤斟讵能醒。
持竿至日暮,幽咏欲谁听。 -
282.《嘲鼾睡》 唐·韩愈
澹师昼睡时,声气一何猥。
顽飙吹肥脂,坑谷相嵬磊。
雄哮乍咽绝,每发壮益倍。
有如阿鼻尸,长唤忍众罪。 -
283.《饮酒》 唐·柳宗元
今夕少愉乐,起坐开清尊。
举觞酹先酒,为我驱忧烦。
须臾心自殊,顿觉天地暄。
连山变幽晦,绿水函晏温。 -
284.《送李策秀才还湖南,因寄幕中亲故兼简衡州吕八郎中》 唐·刘禹锡
深春风日净,昼长幽鸟鸣。
仆夫前致词,门有白面生。
摄衣相问讯,解带坐南荣。
端志见眉睫,苦言发精诚。 -
285.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
286.《白侍郎大尹自河南寄示池北新葺水斋即事…兼命同作》 唐·刘禹锡
公府有高政,新斋池上开。
再吟佳句后,一似画图来。
结构疏林下,夤缘曲岸隈。
绿波穿户牖,碧甃叠琼瑰。 -
287.《古薄命妾》 唐·孟郊
不惜十指弦,为君千万弹。
常恐新声至,坐使故声残。
弃置今日悲,即是昨日欢。
将新变故易,持故为新难。
青山有蘼芜,泪叶长不干。
空令后代人,采掇幽思攒。 -
288.《游枋口》 唐·孟郊
一步复一步,出行千里幽。
为取山水意,故作寂寞游。
太行青巅高,枋口碧照浮。
明明无底镜,泛泛忘机鸥。 -
289.《与王二十一员外涯游枋口柳溪》 唐·孟郊
万株古柳根,拏此磷磷溪。
野榜多屈曲,仙浔无端倪。
春桃散红烟,寒竹含晚凄。
晓听忽以异,芳树安能齐。 -
290.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
291.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
292.《江邑春霖奉赠陈侍御》 唐·孟郊
江上花木冻,雨中零落春。
应由放忠直,在此成漂沦。
嘉艳皆损污,好音难殷勤。
天涯多远恨,雪涕盈芳辰。 -
293.《江邑春霖奉赠陈侍御》 唐·孟郊
江上花木冻,雨中零落春。
应由放忠直,在此成漂沦。
嘉艳皆损污,好音难殷勤。
天涯多远恨,雪涕盈芳辰。 -
294.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
295.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
296.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
297.《夜怀》 唐·张籍
穷居积远念,转转迷所归。
幽蕙零落色,暗萤参差飞。
病生秋风簟,泪堕月明衣。
无愁坐寂寞,重使奏清徽。 -
298.《和李仆射西园》 唐·张籍
遇午归闲处,西庭敞四檐。
高眠著琴枕,散帖检书签。
印在休通客,山晴好卷帘。
竹凉蝇少到,藤暗蝶争潜。 -
299.《掩关铭》 唐·卢仝
蛇毒毒有形,药毒毒有名。
人毒毒在心,对面如弟兄。
美言不可听,深于千丈坑。
不如掩关坐,幽鸟时一声。 -
300.《致酒行》 唐·李贺
零落栖迟一杯酒,主人奉觞客长寿。
主父西游困不归,家人折断门前柳。
吾闻马周昔作新丰客,天荒地老无人识。
空将笺上两行书,直犯龙颜请恩泽。