-
101.《中秋夕独坐望月》 宋·蔡襄
万里凄凝魄,幽深在处通。
清流河汉尽,寒入水云空。
踰久方全白,弥高适正中。
开书还自卷,把酒复谁同。
泫叶漙宵露。
吹衣变暑风。
更看庭树影,渐过粉墙东。 -
102.《长郊雨馀远树减翠新蝉忽鸣激耳嘹唳久客孤坐》 宋·寇准
遥山夏雨歇,远树凉风至。
凭栏偶开襟,新蝉动秋思。
沙溪洁细流,庭木惊疏翠。
节候又复然,幽忧斯所萃。
芳岁若奔流,羲光不停辔。
感物悼前期,谁知此时意。 -
103.《病中独坐》 宋·毛滂
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
104.《次韵子瞻夜坐》 宋·苏辙
月入虚窗疑欲旦,香凝幽室久犹薰。
清风巧为吹余瘴,疏雨时来报断云。
南海炎凉身已惯,北方毁誉耳谁闻。
遥知挂壁瓢无酒,归舶还将一酌分。 -
105.《靖安县幽谷亭》 宋·曾巩
横江舍轻楫,对面见青山。
行尽车马尘,豁见水石寰。
地气方以洁,崖声落潺潺。
虽为千家县,正在清华间。 -
106.《奉和滁州九咏九首·幽谷晚饮》 宋·曾巩
先生卓难攀,材真帝王佐。
皎皎众所病,蜿蜿龙方卧。
卷彼天下惠,赴此一郡课。
幕府既可暇,山水乃屡过。 -
107.《次韵赵仲绩久雨夜坐有感二首》 宋·韩元吉
春云黯黯未成晴,落尽缃桃见紫荆。
薄宦驰驱双鬓改,流年荏苒寸心惊。
幽花映水浅深色,啼鸟穿林高下声。
几许风光欠行乐,夜寒和雨听残更。 -
108.《初秋夜坐》 宋·黄公度
纳凉北窗下,景象有馀清。
林暝惟萤影,庭幽但竹声。
语阑惊坐久,露重觉衣轻。
不寐饶诗思,徘徊参斗横。 -
109.《次韵明仲幽居春来十首》 宋·刘子翚
蒲团宴坐若还家,罗縠如空了不庶。
可春风摇得我,兰芳轻噀淡黄芽。 -
110.《潭溪十咏·宴坐岩》 宋·刘子翚
青青梯树林,下荫苍鲜石。
幽人宴坐时,怀抱忘其迁。
不见暮樵归,寒山雨中碧。 -
111.《独坐》 宋·刘子翚
独坐高堂上,游观思无极。
重门虽昼关,远岫如不隔。
长林叶布阴,浅涧流波激。
欣欣物态荣,淑气生原隰。 -
112.《水亭幽居图》 明·唐寅
虚亭林木里,傍水着栏杆。
试展团蒲坐,叶声生早寒。 -
113.《和孙廷平坦嵩山十首·幽谷泉》 宋·韩维
鸣泉泻幽谷,谷响声又激。
上荫百丈松,下有无数石。
会脱炎天屦,坐浸两脚赤。 -
114.《和永叔思滁州幽谷》 宋·韩维
滁阳山水翳荒榛,公为开治物物新。
自作嘉名遍华榜,连题秀句入青岷。
泉声尚记岩寒夜,花思偏怜谷暖春。
绝境坐驰高兴动,安能碌碌久风尘。 -
115.《二月二十五日登裴台坐上口占》 宋·张栻
朝来风雨好,抱病亦登临。
故国江山在,荒城花柳深。
忧时空百虑,望远只微吟。
春事如樱笋,幽盟可重寻。 -
116.《幽趣十二首》 宋·郑刚中
幽趣无人会,春风自过门。
青圆梅弄子,绿隘竹生孙。
花少蜂蝶瘦,雾浓鸥鹭昏。
草寮藜藿饱,痴坐等庸髠。 -
117.《夜坐》 宋·郑刚中
静坐始知闲有味,懒行终是病相侵。
雨声歇处乱云薄,月影来时清夜深。
幽蛩傍阶如有话,皤罂在手更孤斟。
寥寥万古圣贤意,落尽灯花空寸心。 -
118.《无兔而用鸡毛无直干而用粗竹坐是二者故封川》 宋·郑刚中
老根先入远烟胶,更取织枝束细毫。
再作一家香气聚,幽人研弄亦风骚。 -
119.《独坐》 宋·郑刚中
午枕幽禽破梦时,明窗过日竹阴稀。
小炉翻转香残烬,犹有清香一缕飞。 -
120.《闰四月夜草亭独坐玩月》 宋·郑刚中
山城向中夜,暑气亦渐歇。
幽蛩互喧静,飞萤乱明灭。
清风开竹杪,入此半轩月。
坐久观我身,不见烦恼热。
天边白玉盘,只恐有时缺。
颇思得诗句,倾道好时节。
著意搜万象,万象无一说。