-
21.《寄咸润上人》 宋·释智圆
流俗不知处,深栖趣转幽。
闲房扃翠岳,远信隔沧洲。
定起花残砌,诗成雪满楼。
相怀未能去,南北路悠悠。 -
22.《寄润侄法师》 宋·释智圆
庭木凝秋色,依依废苦吟。
来书江上绝,幽梦雨中深。
水鸟闲窥砚,窗灯冷照琴。
谁知此时兴,华发暗相侵。 -
23.《送李季允侍郎归蜀五绝用禅房花竹幽为韵》 宋·刘宰
密叶秋逾润,幽花晚更妍。
去来谁是主,试问白头禅。 -
24.《同诸友寻幽登飞来峰》 宋·释文珦
湖际山何限,飞来独著名。
玲珑疑鬼凿,崷崒自天成。
猿去犹存洞,龙归尚有泓。
树因含玉润,泉为炼丹清。 -
25.《奉和幸江都应诏》 唐·虞世南
南国行周化,稽山秘夏图。
百王岂殊轨,千载协前谟。
肆觐遵时豫,顺动悦来苏。
安流进玉轴,戒道翼金吾。 -
26.《赞德上越国公杨素》 唐·陈子良
君侯称上宰,命世挺才英。
本超骐骥足,复蕴风云情。
摅藻掞锦绮,育德润瑶琼。
已踵四知举,非无三杰名。 -
27.《长沙馆中与郭夏对雨》 唐·刘长卿
长沙积雨晦,深巷绝人幽。
润上春衣冷,声连暮角愁。
云横全楚地,树暗古湘洲。
杳蔼江天外,空堂生百忧。 -
28.《谢陆处士杼山折青桂花见寄之什》 唐·颜真卿
群子游杼山,山寒桂花白。
绿荑含素萼,采折自逋客。
忽枉岩中诗,芳香润金石。
全高南越蠹,岂谢东堂策。
会惬名山期,从君恣幽觌。 -
29.《和中书侍郎院壁画云》 唐·李收
粉壁画云成,如能上太清。
影从霄汉发,光照掖垣明。
映筱多幽趣,临轩得野情。
独思作霖雨,流润及生灵。 -
30.《苦雪四首》 唐·高适
二月犹北风,天阴雪冥冥。
寥落一室中,怅然惭百龄。
苦愁正如此,门柳复青青。
惠连发清兴,袁安念高卧。 -
31.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
32.《太平寺泉眼》 唐·杜甫
招提凭高冈,疏散连草莽。
出泉枯柳根,汲引岁月古。
石间见海眼,天畔萦水府。
广深丈尺间,宴息敢轻侮。 -
33.《水槛遣心二首》 唐·杜甫
去郭轩楹敞,无村眺望赊。
澄江平少岸,幽树晚多花。
细雨鱼儿出,微风燕子斜。
城中十万户,此地两三家。 -
34.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
35.《晨游昌师院》 唐·窦群
深庭芳草浓,晓井山泉溢。
林馥乱沈烟,石润侵经室。
幽岩鸟飞静,晴岭云归密。
壁藓凝苍华,竹阴满晴日。
生期半宵梦,忧绪仍非一。
若无高世心,安能此终毕。 -
36.《杂言奉和圣制至承光院见自生藤感其得地因以成咏应制》 唐·崔元翰
新藤正可玩,得地又蓬时。
罗生密叶交绿蔓,欲布清阴垂紫蕤。
已带朝光暖,犹含轻露滋。
遥依千华殿,稍上万年枝。 -
37.《九华观宴饯崔十七叔判官赴义武幕兼呈书记萧校书》 唐·权德舆
炎光三伏昼,洞府宜幽步。
宿雨润芝田,鲜风摇桂树。
阴阴台殿敞,靡靡轩车驻。
晚酌临水清,晨装出关路。
偏荣本郡辟,倍感元臣遇。
记室有门人,因君达书素。 -
38.《崔元受少府自贬所还,遗山姜花,以诗答之》 唐·刘禹锡
故人博罗尉,遗我山姜花。
采从碧海上,来自谪仙家。
云涛润孤根,阴火照晨葩。
静摇扶桑日,艳对瀛洲霞。 -
39.《衡州登楼望南馆临水花,呈房戴段李诸公》 唐·吕温
夭桃临方塘,暮色堪秋思。
托根岂求润,照影非自媚。
罥挂青柳丝,零落绿钱地。
佳期竟何许,时有幽禽至。 -
40.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。