-
21.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
22.《四言赠兄秀才入军诗 其六》 两汉·嵇康
所亲安在。
舍我远迈。
弃此荪芷。
袭彼萧艾。
虽曰幽深。
岂无颠沛。
言念君子。
不遐有害。 -
23.《题义门胡氏华林书院》 宋·梁周翰
知有英儒伯始孙,聚书讲学贲邱园。
征搜合副来贤诏,旌表宜题遍德门。
举族为人俱孝弟,深幽何草不兰荪。
小冠子夏来相示,诗版因凭寄竹轩。 -
24.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
25.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
26.《曲江池醉歌赠长安诸公》 明·王廷相
长安诸公虎凤客,曲江宴我春微茫。
江边草没古皇迹,塔前云散千佛光。
人豪意远词锦鲜,尚书御史纷琼筵。
邺中文学不足数,洛下风流漫自贤。 -
27.《宇文子友闻予有西郊寻梅诗以诗借观次其韵》 宋·陆游
拾遗遗迹付缁郎,槁叶凝尘欲满堂。
已恨樽罍孤胜践,更堪风雨病幽芳。
兰荪千古有同调,蜂蝶一春空自忙。
马上得诗归绝叹,故园三径久成荒。 -
28.《寄圣俞》 宋·欧阳修
西陵山水天下佳,我昔谪官君所嗟。
官闲憔悴一病叟,县古潇洒如山家。
雪消深林自斸笋,人响空山随摘茶。
有时携酒探幽绝,往往上下穷烟霞。 -
29.《初夏刘氏竹林小饮》 宋·欧阳修
春荣忽已衰,夏叶换初秀。
披荒得深蹊,扫绿荫清昼。
万竿交已耸,千亩蔚何富。
惊雷迸狂鞭,雾箨舒文绣。 -
30.《妫蜼子歌为王宗常赋》 明·高启
妫蜼子,乃是轩辕之裔,虞鳏之孙。
混沌既死一万季,独抱大存,窃伏在草野,冥心究皇坟。
蚤逢三光五岳之气、乍分裂,天狼下地舐血流浑浑。
鹿走秦中原,蛇斗郑国门。 -
31.《万年欢》 宋·晁补之
忆惜论心,尽青云少年,燕赵豪俊。
二十南游,曾上会稽千仞。
捐袂江中往岁,有骚人、兰荪遗韵。
嗟管鲍、当日贫交,半成翻手难信。 -
32.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
33.《病中独坐》 宋·毛滂
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
34.《入白水访刘致中昆仲》 宋·刘子翚
夜雨歇清晓,山椒云气昏。
驾言聊出游,窈窕穷川原。
侧帽避横篠,扬祛障晴暾。
春泉散石壁,细草罗丘园。 -
35.《寄姚文发》 宋·郑刚中
芳荪小绣肩相拍,拍初同作江湖客。
梦里春风三十年,青铜照我头都白。
与公常日话潇湘,恨不此身生两翼。
何如附骥得千里,再此搜寻旧踪迹。 -
36.《谢僧道全惠诗并菖蒲》 宋·楼钥
楚楚芳荪诗样清,翠苗低护小峥嵘。
一泓功借幽根润,六月能令凉意生。
雁荡浑如梦边事,龙湫顿觉眼中明。
閒窗坐对思无限,何日随君绕涧行。 -
37.《康侄招饮出示古洲所寄盆梅嘱坐客赋诗分韵得》 宋·刘学箕
嵌空奇崛石一拳,绿蒲攒剑森且蕃。
虬梅屈折龙蜿蜒,苍榦藓蚀低盘根。
琼英已露冰洋白,香气便觉凌芷荪。
吁嗟培养几岁月,巧养造化移小盆。 -
38.《述九颂·纪生》 宋·程公许
一之日兮周正,建子他良辰。
黄钟兮起律,鲁台兮望云。
气机兮翕辟,往来兮不停。
皇揆予兮初度,秉幼志兮洁贞, -
39.《谢涪陵刘君举使君见委北岩常长诗》 宋·阳枋
雪片冬深玩易编,正公和气理尤浑。
八分写就龙蛇走,岩藤涧树常蜒蜿。
莲荡飘裾紫阳学,归来拂拭莓苔痕。
岩前世事几兴废,道无今古终长存。 -
40.《菖蒲》 宋·裘万顷
康庐入吾怀,十载驰梦魂。
踵门者何人,遗予以芳荪。
欢然得其趣,如对五老言。
幽资出严谷,常带冰雪痕。