-
201.《律师》 唐·贯休
薝卜花红径草青,雪肤冰骨步轻轻。
今朝暂到焚香处,只恐床前有虱声。 -
202.《夏日草堂作》 唐·齐己
沙泉带草堂,纸帐卷空床。
静是真消息,吟非俗肺肠。
园林坐清影,梅杏嚼红香。
谁住原西寺,钟声送夕阳。 -
203.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
204.《荆州新秋病起杂题一十五首·病起见庭竹》 唐·齐己
病起见庭竹,君应悲我情。
何妨甚消瘦,却称苦修行。
每谢侵床影,时回傍枕声。
秋来渐平复,吟绕骨毛轻。 -
205.《秋夕书怀》 唐·齐己
凉多夜永拥山袍,片石闲欹不觉劳。
蟋蟀绕床无梦寐,梧桐满地有萧骚。
平生乐道心常切,五字逢人价合高。
破落西窗向残月,露声如雨滴蓬蒿。 -
206.《酬庐山张处士》 唐·齐己
发枯身老任浮沉,懒泥秋风更役吟。
新事向人堪结舌,旧诗开卷但伤心。
苔床卧忆泉声绕,麻履行思树影深。
终谢柴桑与彭泽,醉游闲访入东林。 -
207.《凤凰台怪和歌四首》 唐·佚名
深闺闲锁难成梦,那得同衾共绣床。
一自与郎江上别,霜天更自觉宵长。
愁听黄莺唤友声,空闺曙色梦初成。
窗间总有花笺纸,难寄妾心字字明。 -
208.《更漏子》 唐·冯延巳
风带寒,枝正好,兰蕙无端先老。
情悄悄,梦依依,离人殊未归¤
褰罗幕,凭朱阁,不独堪悲摇落。 -
209.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
210.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
211.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
212.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
213.《玉树后庭花(般涉调)》 宋·张先
宝床香重春眠觉。
魫窗难晓。
新声丽色千人,歌后庭清妙。
青骢一骑来飞鸟。
靓妆难好。
至今落日寒蟾,照台城秋草。 -
214.《渔家傲·灯火已收正月半》 宋·王安石
灯火已收正月半,山南山北花撩乱。
闻说洊亭新水漫,骑款段,穿云入坞寻游伴。
却拂僧床褰素幔,千岩万壑春风暖。
一弄松声悲急管,吹梦断,西看窗日犹嫌短。 -
215.《三部乐(情景)》 宋·苏轼
美人如月。
乍见掩暮云,更增妍绝。
算应无恨,安用阴晴圆缺。
娇甚空只成愁,待下床又懒,未语先咽。 -
216.《满庭芳》 宋·黄庭坚
修水浓青,新条淡绿,翠光交映虚亭。
锦鸳霜鹭,荷径拾幽苹。
香渡栏干屈曲,红妆映、薄绮疏棂。
风清夜,横塘月满,水净见移星。 -
217.《小重山》 宋·晁端礼
朱户深深小洞房。
曲屏龟甲样,画潇湘。
纱轻蓝嫩镂牙床。
人如玉,一见已心凉。
午枕梦悠扬。
流莺声唤觉,日犹长。
几回烟断玉炉香。
庭花影,不肯上东廊。 -
218.《添春色》 宋·秦观
唤起一声人悄。
衾冷梦寒窗晓。
瘴雨过,海棠晴,春色又添多少。
社瓮酿成微笑。
半缺癭瓢共舀。
觉健倒,急投床,醉乡广大人间小。 -
219.《蝶恋花》 宋·赵令
至。
抚张曰:至矣至矣,睡何为哉?并枕重衾而去。
张生拭目危坐久之,犹疑梦寐。
俄而红娘捧崔而至,则娇羞融冶,力不能运支体。 -
220.《蝶恋花》 宋·赵令
张亦有所娶。
适经其所居,乃因其夫言于崔,以外兄见。
夫已诺之,而崔终不为出。
张怨念之诚,动于颜色。