-
261.《与道者同守庚申》 唐·权德舆
洞真善救世,守夜看仙经。
俾我外持内,当兹申配庚。
斋心已恬愉,澡身自澄明。
沉沉帘帏下,霭霭灯烛清。 -
262.《早发杭州泛富春江寄陆三十一公佐》 唐·权德舆
候晓起徒驭,春江多好风。
白波连青云,荡漾晨光中。
四望浩无际,沉忧将此同。
未离奔走途,但恐成悲翁。 -
263.《桃源篇》 唐·权德舆
小年尝读桃源记,忽睹良工施绘事。
岩径初欣缭绕通,溪风转觉芬芳异。
一路鲜云杂彩霞,渔舟远远逐桃花。 -
264.《赠侯侍御》 唐·杨巨源
步逸辞群迹,机真结远心。
敦诗扬大雅,映古酌高音。
逃祸栖蜗舍,因醒解豸簪。
紫兰秋露湿,黄鹤晚天阴。 -
265.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
266.《谢真人仙驾还旧山》 唐·夏方庆
何年成道去,绰约化童颜。
天上辞仙侣,人间忆旧山。
沧桑今已变,萝蔓尚堪攀。
云覆瑶坛净,苔生丹灶闲。
逍遥堪白石,寂寞闭玄关。
应是悲尘世,思将羽驾还。 -
267.《同刘二十八院长述旧言怀感时书事奉寄澧州…赠二君子》 唐·柳宗元
弱岁游玄圃,先容幸弃瑕。
名劳长者记,文许后生夸。
鷃翼尝披隼,蓬心类倚麻。
继酬天禄署,俱尉甸侯家。 -
268.《送慧则法师归上都因呈广宣上人》 唐·刘禹锡
昨日东林看讲时,都人象马蹋琉璃。
雪山童子应前世,金粟如来是本师。
一锡言归九城路,三衣曾拂万年枝。
休公久别如相问,楚客逢秋心更悲。 -
269.《和李六侍御文宣王庙释奠作》 唐·刘禹锡
叹息鲁先师,生逢周室卑。
有心律天道,无位救陵夷。
历聘不能用,领徒空尔为。
儒风正礼乐,旅象入蓍龟。 -
270.《重寄表臣二首》 唐·刘禹锡
对酒临流奈别何,君今已醉我蹉跎。
分明记取星星鬓,他日相逢应更多。
世间人事有何穷,过后思量尽是空。
早晚同归洛阳陌,卜邻须近祝鸡翁。 -
271.《赠毛仙翁》 唐·李程
茫茫尘累愧腥膻,强把蜉蝣望列仙。
闲指紫霄峰下路,却归白鹿洞中天。
吹箫凤去经何代,茹玉方传得几年。
他日更来人世看,又应东海变桑田。 -
272.《山中送从叔简》 唐·孟郊
莫以手中琼,言邀世上名。
莫以山中迹,久向人间行。
松柏有霜操,风泉无俗声。
应怜枯朽质,惊此别离情。 -
273.《杏殇(杏殇,花乳也,霜翦而落,因悲昔婴,故作是诗)》 唐·孟郊
冻手莫弄珠,弄珠珠易飞。
惊霜莫翦春,翦春无光辉。
零落小花乳,斓斑昔婴衣。
拾之不盈把,日暮空悲归。 -
274.《送韦评事归华阴》 唐·张籍
三峰西面住,出见世人稀。
老大谁相识,恓惶又独归。
扫窗秋菌落,开箧夜蛾飞。
若向云中伴,还应着褐衣。 -
275.《题李山人幽居》 唐·张籍
襄阳南郭外,茅屋一书生。
无事焚香坐,有时寻竹行。
画苔藤杖细,踏石笋鞋轻。
应笑风尘客,区区逐世名。 -
276.《赠殷山人》 唐·张籍
郁郁山中客,知名四十年。
恓惶身独隐,寂寞性应便。
世业公侯籍,生涯黍稷田。
藤悬读书帐,竹系网鱼船。 -
277.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
278.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
279.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
280.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。