-
121.《蹇应叔自宜兴寄近诗和马字韵》 宋·吴泳
吾老百世休,辍书学耕者。
祈年占土牛,喜雪掘玉马。
海鲞带卤烧,溪莼和鼓下。
却忆古蚕丛,晤言莫能写。 -
122.《奉酬应物》 宋·陈师道
论世阙真是,憎好成愚贤。
众手挽跛牂,拟度骅骝前。
与子早相好,於今不知年。
似从欲著帽,忧喜同华颠。 -
123.《酬应物见戏》 宋·陈师道
扣门赏竹任推排,兴尽归舟挽不回。
平世山林成偃蹇,新年词句得参陪。
醒心正赖挥毫疾,误笔仍须送喜来。
书省不应烦乳媪,一时除目尽英才。 -
124.《蔡子应郎中挽诗二首》 宋·李弥逊
三生曾结在家因,半世相从渐老身。
曲几团蒲分夜静,斜风细字寄情亲。
伯牛命矣元非病,桑户嗟来已反真。
我亦无心趁哀乐,每怀前事一伤神。 -
125.《学古堂为毛应叔题》 宋·冯时行
昔人性嗜古,服用皆古先。
有虞作漆器,弊碗历世传。
货赀以得之,其费溢万千。
孔席伯夷杖,乾没乃复然。 -
126.《和朱世同韵》 宋·吴芾
幽栖终日断经过,坐阅残编眼欲花。
道在固应甘淡薄,心閒尤觉厌纷华。
正惭我老无佳思,颇羡君诗似作家。
拙恶岂能赓妙句,临风吟咏只咨嗟。 -
127.《和朱世同韵》 宋·吴芾
道义谁人似乃翁,有儿如子岂忧穷。
自应便享千钟养,不谓今犹四壁空。
好遣江山归笔下,莫将荆棘置胸中。
诗书傥不辞勤苦,衣绣何难继祖风。 -
128.《挽应伟节尊人》 宋·吴芾
归来闾里问高年,此日惟公五福全。
三世儒科身及见,四经乡饮众推先。
安时不恨青衫晚,适意还欣彩服鲜。
终始哀荣无可憾,想应含笑入黄泉。 -
129.《和孟世功二首》 宋·吴芾
不是风标六岁除,閒中应是乐琴书。
逢辰自合膺殊选,遁世何妨且隐居。
已爱新诗如沈谢,更听高论似严徐。
时来会有腾骧日,未许傍人笑问疏。 -
130.《游安乐次句龙元应韵》 宋·李流谦
得友何妨并辔行,眼明木末数峰横。
真游与世寥寥隔,滞念逢僧稍稍平。
不复定身怀故宅,空余遗像閟荒坑。
莫教学道伤迟暮,世路低回已半生。 -
131.《应致远谒放翁》 宋·姜特立
双溪雪消水生波,有客袖句来相过。
自言平生有诗僻,摆落世故工吟哦。
不愿垂腰连六印,不愿爰田封万户。
唯於前辈识苏黄,却向古人窥李杜。 -
132.《连日祷雨犹未应也数语漫述皇恐之意呈簿尉》 宋·虞俦
小儿曼倩儘狂奸,试掉雷车与破悭。
慰我农民须早计,怜渠岁事颇相关。
斋盂并日浑忘味,诗债如山只欠还。
谢令冥顽推不去世,毫丝无补亦胡颜。 -
133.《挽赵路分善应三首》 宋·赵蕃
世俗纷为伪,躬行率以诚。
拳拳将母念,侃侃友于情。
济物岂求报,得仁非近名。
谁为太史传,独行有宗英。 -
134.《初五日呈潘提举时祷雨应而未洽》 宋·赵蕃
潦退旱随至,吏忧民足伤。
陂塘待天雨,饘粥仰官仓。
事势胡能久,收成亟所望。
关心厪汉节,用意格穹苍。 -
135.《曾耆英录先提举著述及屠龙禾谱与先世志文见》 宋·赵蕃
试用初如江发源,斯人欠使百其年。
有孙解保书如束,过我不嫌寒乏毡。
郡守旧闻曾奏疏,乡人今日有经筵。
纵云录后有前例,循吏艺文应并编。 -
136.《工侍国史奉御香祷雪上竺前一夕雪瑞已应道间》 宋·程公许
庚子岁维夏,亢阳一何骄。
侵寻徂暑迫,恻怛圣虑焦。
祈寿喧三农,雩礼奔百僚。
商飚忽以厉,老魃意愈嚣。 -
137.《代书寄应之舅》 宋·苏泂
故人天一方,鸿雁已南翔。
世乱各生死,年饥无稻粱。
丁宁机上锦,爱惜橐中装。
莫作孤飞想,冥冥忌弋伤。 -
138.《潘世表来访临别赠二十韵》 宋·王迈
病眼缘春困,晨兴为子明。
未应谈世故,政恐累吾清。
书况近何若,襟期久不倾。
春来已多日,课辦几何程。 -
139.《寿应茶马》 宋·李曾伯
自联班序简宸聪,廊庙江湖一节同。
百世几人今蜀日,千年一到昔虞风。
得莘渭上康时策,有伊洛间传道功。
早晚为霖洗热,苍生俱出炭炉中。 -
140.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。