-
221.《程朱之学四首》 宋·陈普
化工溥万物,不过亦不遗。
何以能不劳,一理以贯之。
寂然莫可迹。
桴至鼓必随。 -
222.《历代传授歌》 宋·陈普
伏羲神农黄帝氏,名曰三皇居上世。
少昊专顼及高辛,唐虞尧舜为五帝。
夏商周兮曰三代,三王禹汤文武是。
尧舜传官禹传家,天与人与非私畀。 -
223.《行藏》 宋·陈普
四时书夜有成姿,用舍行藏亦易如。
祭器无周应独抱,儒冠有越莫空资。
乱由径窦人皆笑,不出门庭鬼亦疑。
千古常经川上水,莫将闲气动诗脾。 -
224.《送□景文长兴丞》 宋·方回
太湖之岸环□县,君所佐县为最雄。
其民无不挟利刃,往入杀人白昼中。
荻浦盐丁更狞恶,轻舠出没洪涛风。
迩来清霜冻天地,一扫蚊虻销昏雺。 -
225.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
枯肠服气如寿龟,穷冬却扫百不知。
开门忽见雪满地,纵横浩荡春正飞。
入隙时欣点万卷,仰檐不见霑吟髭。
松林冥冥起薄雾,涧水活活生微澌。 -
226.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
227.《送知县苏祕丞移英州》 宋·李覯
大邑曰南城,唯君治道行。
何曾设鉤距,到底是聪明。
鼎在神奸伏,鹰来鸟雀惊。
诈穷多自笑,刑重亦知平。 -
228.《知府黄寺簿生日》 宋·释绍嵩
器度风标合出尘,高贤应总贵全真。
野僧何以伸谣咏,鹤算三千别有春。 -
229.《观音大士赞》 宋·释师范
大哉观自在,善观诸音声。
而於诸音声,不作音声见。
是见亦寂灭,亦无寂灭者。
由来离众苦,处处得解脱。 -
230.《洪钟歌》 宋·释印肃
昭文昭文施一钟,悬空随叩警盲聋。
圆音不断周沙界,纯体金刚空不空。
虽含响,击即通,十方诸佛应声中。 -
231.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
像兮非真,真兮非像。
妙明四大之前,自出诸缘之上。
不把一字之心传,有吞百川之器量。
随方普应而不亏,的的夜光而在掌。 -
232.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
秋山癯而清,秋水瘦而净。
万法自齐观,一音还普应。
方圆之器著虚空,随来随与无余剩。 -
233.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
视物眼深。
说禅口快。
一点不著虚空,万化谁分器界。
应众缘而閒六根,入诸尘而住三昧。
其小无内,其大无外。 -
234.《歌纪四明汪君信士》 宋·释重顯
古君子兮道诸己,道器用兮合天理。
同尘还若待时生,观象不知何处起。
荆丛丛袭莪丛丛,孝兮悌兮非沚中。
聚应落落滴仙露,散或泠泠扬士风。 -
235.《送金华黄晋卿之诸暨州判官》 宋·宋无
夫子今衡监,斯文属任兹。
擅场年鼎盛,抱业器环奇。
鹗度崭头角,莺迁夺羽们。
词源倾渤澥,笔阵偃蛟螭。 -
236.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
237.《和蒋颖叔亳州矮桧》 宋·苏颂
桧生本修直,此种特殊异。
高不盈寻丈,广乃遍阶砌。
短干自坚强,附枝交荫翳。
森然葆羽欹,隐若虬龙坠。 -
238.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
239.《宋中道都官挽辞二首》 宋·苏颂
文章微婉气清遒,议论精通学赡优。
方见璠玙为国器,忽经兰菊陨霜秋。
梦中应讲阴堂奥,天上须刊白玉楼。
闻道遗编已成帙,何人列上载蓬丘。 -
240.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。